- Nie mam nic przeciwko. Jest to postać godna tego, by piastować tytuł patrona miasta. Podpisuję się pod tym. To dobry pomysł.
- Jestem dwoma rękoma "za" tą ideą. Uważam że patron Michał Sopoćko jest patronem miłosierdzia wszystkich ludzi, wszystkich obywateli. To miłosierdzie jest nam potrzebne w stosunku do każdego człowieka. Ksiądz Michał Sopoćko będzie kierował nami, by ludzie byli bardziej przyjaźni, bardziej mili i z otwartym sercem patrzyli na potrzeby drugiego człowieka. Uważam, że powinna być taka osoba, która nami nadzoruje.
- Nie jest to najlepszy pomysł. Patroni miast powinni być osobami zasłużonymi, którzy odcisnęli znaczące piętno na mieście. Rozsławili je w świecie. Ksiądz Michał Sopoćko "jak na księdza" był dobrym księdzem. Udało mu się zbudować kościół, uruchomić lekcje katechetyczne. I tyle. W moim przekonaniu patronami miasta "patrząc po Polsce i świecie" są królowie, znani naukowcy tacy jak np. Kopernik. Są to mocne marki. Czy ksiądz Michał Sopoćko jest taką marką? Obawiam się, że nie. Bardziej na patrona Białegostoku widziałbym Ludwika Zamenhofa. Człowieka, który był białostoczaninem, który się tu urodził, tu żył, z tej kultury wyrastał. Jego osoba podkreśla wartości, które my dziś chcemy podkreślać: otwartość i wielokulturowość, która nas charakteryzuje. Ale z drugiej strony potrafię liczyć i wiem, że Żyd dla 15-osobowego klubu radnych PiS będzie nie do zaakceptowania.
- A co, pan się wstydzisz księdza Sopoćki? Bardzo dobra inicjatywa mieszkańców.
- Jestem jak najbardziej "za". Jestem człowiekiem wierzącym. Trzeba mieć autorytety, trzeba określać kim się jest. Dla mnie to jest też świadectwo wiary. Wierzący określą się "za". Gdyby większością byli muzułmanie nie byłoby jakiejkolwiek dyskusji, jakiegokolwiek problemu żeby ich czcić. Oddolnie jest taka propozycja, podpisuję się pod nią.
- Większość miast ma swego patrona. Białystok do tej pory nie miał. Z uwagi na fakt, że inicjatywa wyszła od mieszkańców i z Kościoła, my przychyliliśmy się do niej. Ksiądz Michał Sopoćko mieszkał w Białymstoku, był wykładowcą w seminarium. Miał zasługi nie tylko dla Białegostoku, ale dla całej Polski. Jego kult jest pielęgnowany. Podnoszenie kwestii, że nie urodził się w Białymstoku, jest bezzasadne. Kraków ma za patrona św. Józefa, Warszawa św. Władysława. Jeśli prawosławni chcieliby mieć swojego patrona, mogą też wystąpić z taką inicjatywą. Natomiast Ludwika Zamenhofa - co też było podnoszone - widziałbym nie jako patrona, ale honorowego obywatela Białegostoku.
- Rozumiem nawet tych, którzy taki pomysł zgłaszają. Widocznie potrzebują patrona mocniejszego do swej działalności. Ale z całym szacunkiem dla osób, dla których ksiądz Sopoćko może być wzorem w życiu, wzmacniać duchowo. To jest sprawa bardziej indywidualna, bardziej osobista i tego zdania nie zmienię. Patron zbyt daleko ingeruje w samorząd i wychodzi poza ramy osobistych przekonań. To jest już światopogląd. Nie sądzę żeby wszyscy mieszkańcy Białegostoku uważali, że to dobry wybór. W związku z tym, że nie ma w tej sprawie konsensusu - a zawsze uważałem że należy szanować przekonania mniejszości, których nie jest w stanie sobie ich zagwarantować - ja nie będę głosować za tego typu posunięciem chociaż szanuję kościół. Nie wydaje mi się jednak, by tego typu działania były zręczne szczególnie w stosunku do tych osób, które mają inne przekonania. Mało tego - wierzą w innego boga, wyznają inną religię, mają inny światopogląd. I będą się czuli w naszym mieście niezręcznie. Tak mi się wydaje.
- Jeżeli chodzi o patrona, jest to inicjatywa obywatelska. My - jako radni - zostaliśmy wybrani przez mieszkańców i powinniśmy takie inicjatywy popierać. Skoro obywatele chcą, my jako radni powinniśmy taką inicjatywę rozważyć i poprzeć. Takie jest moje zdanie. Jako radny jestem osobiście za tą inicjatywą.
- Myślę, że w ostatnich latach, kiedy jesteśmy na wzburzonych falach, trzeba szukać osób, ażeby łagodzić różne konflikty. Stąd też ze strony wiernych, mieszkańców Białegostoku, zrodziła się myśl żeby szukać takiego patrona, który by mógł pomagać nam. Szczególnie dotyczy to ludzi wierzących. Tym, którzy są niewierzącymi, ateistami - trzeba uszanować to, taki jest ich wybór - nic to nie przeszkadza. Każdy ma swoją filozofię życia i próbuje się do niej dostosować. Aczkolwiek rozumiem tych, którzy mają inne spojrzenie, że może jakaś inna osoba mogłaby być patronem miasta. Mnie się wydaje, że sprawa kultu miłosierdzia bożego jest w tej chwili na czasie w skali nie tylko naszego miasta, Polski, ale i całego świata. Ojciec Święty Franciszek zwraca uwagę na to, że dzisiaj są potrzebne miłosierdzia wszystkim nam. Jako ludzie wierzący szukamy oparcia dając świadectwa. Jest takie powiedzenie: "Sama modlitwa bez czynu jest martwa". Ksiądz Michał Sopoćko tu pracował, mieszkał, zakończył życie. Jeszcze przed nami są ? mam nadzieje ? inne wydarzenia. Może nam przybyć jeszcze jedna piękna uroczystość - kanonizacja. Moc boża działa przez ludzi. Tak ja odczytuję ten zamysł. Można dyskutować "dlaczego rada" Jesteśmy w kulturze chrześcijańskiej, trwa to od tysiąca lat. Na dzień dzisiejszy to się sprawdza. Do tego tematu wracamy po pewnych doświadczeniach. Mieliśmy chlor, mieliśmy cysterny z paliwem. To jest ciekawe, że nikomu nic się nie stało. Jeszcze ciekawe zjawisko: proszę zwrócić uwagę na Białystok. Jakieś kataklizmy, tsunami, trzęsienia. Na litość. A ten Białystok wyizolowany jest, rozwijamy się w miarę naszych możliwości. Ani gradobicia, burze, wichury nam dachów nie zrywają. My, jako chrześcijanie, dopatrujemy się znaków, że dziękować Bogu i ludziom, że żyjemy w takim miejscu i takim czasie, że nas to nie dotyczy. Gdzieś dookoła, w Polsce na południu, mamy różne kataklizmy. A ten Białystok jest jak pączek w maśle. Można tak sobie dodać do tego, że jakby ktoś nad nami czuwał. Może ksiądz Michał Sopoćko? Mamy taką wiarę, taką nadzieję. Tylko nas wiara może trzymać i nadzieja. Inaczej wszyscy byśmy się wzięli za bary i zostałoby boksowanie. Weźmy ostatnie wybory na prezydenta kraju. To też są znaki. Skąd się wziął pan Kukiz? Narobił takiego zamieszania, bez wielkiej idei. Rzucił hasło. Trzeba było się tylko ustosunkować. Być może jeszcze coś mądrego wyniknie po drodze? Musimy na to reagować, szukać porozumienia i budowania. Cieszę się, że demokracja działa. Patron, to co się wydarzyło, też jest elementem demokracji. Wyborcy też mają coś do powiedzenia. Taki jest skład rady.
- Wydaje mi się, że to jest dobra propozycja. Większość w Białymstoku jest katolikami. Powinien być ksiądz Sopoćko.
- Ksiądz błogosławiony Michał Sopoćko jest symbolem miasta, Białystok promuje się jako miasto miłosierdzia. Szkoda natomiast że klub Prawa i Sprawiedliwości wcześniej nie mógł przekazać nam stanowiska, żebyśmy mogli ustosunkować się do tego pomysłu. Bo to jest pytanie - może pytanie retoryczne - czy nie znalazłby się inny patron dla miasta Białegostoku, równie zacny, może zacniejszy. A może to nie jest dobry pomysł, by świętych mieszać do polityki? Skoro Białystok jest miastem miłosierdzia, jest tak nazywany, po cóż nam jeszcze dodatkowo patron? Po co go mieszać w rozgrywki polityczne? W sprawy, które nie powinny być poruszane na sesjach rady miasta? Nie powinniśmy tu rozstrzygać kto jest najlepszym patronem. Aczkolwiek uważam że każdy element promujący miasta - też nazywając go miastem miłosierdzia czy wykorzystując naszych obywateli, którzy tu żyli, w tym błogosławionego księdza Michała Sopoćkę, jest elementem bardzo cennym. Podkreślajmy jego zasługi, dorobek jaki wniósł do Kościoła na całym świecie. Co by było gdybym teraz jako radny stanął na sesji i powiedział, żeby patronem był jednak święty Jan Paweł II? Jak to w ogóle można głosować? Po pierwsze - zaskoczony jestem, że pomysł ten nie był konsultowany. Po drugie - możemy znaleźć równie zacnych jeśli nie zacniejszych patronów dla naszego miasta. Mieszanie świętych i błogosławionych w politykę jest najgorszym pomysłem jaki mógł przyjść Prawu i Sprawiedliwości do głowy.
- Otrzymałem informację, iż w Białymstoku jest oddolna inicjatywa mieszkańców. Na dziś do biura rady miasta złożono 6 tysięcy podpisów. Jestem zaskoczony taką ilością. Po raz pierwszy mieszkańcy Białegostoku tak bardzo wyrazili swoje poparcie. Biorąc pod uwagę ich oddolny wniosek jak najbardziej "tak". Głosuję za ich wolą. Czy Białystok potrzebuje patrona? Możemy zadać sobie pytanie czy Europa potrzebuje patronów Cyryla i Metodego? Czy inne miasta potrzebują patrona? Nie widzę powodów by zabijać inicjatywy obywatelskie. Są środowiska, które też mogą wystąpić i zgłosić propozycje swoich patronów. Dla mnie najważniejsze jest, że Europa, w której żyję ma za patronów Cyryla i Metodego. Są to patroni wielowyznaniowi. I to jest najlepszym przykładem, że jeśli Europa potrafiła mówić jednym głosem, my też możemy. [Ksiądz Michał Sopoćko] jest propozycją czcicieli miłosierdzia. Nie mogę absolutnie na 6 tysięcy głosów odpowiedzieć "nie".
- Mój komentarz będzie bardzo krótki. Oddajmy bogu co boskie, a co cesarskie - cesarzowi. W naszym mieście jest dużo wyznawców prawosławia, są przedstawiciele innych wyznań. Są ludzie, którzy deklarują się jako ateiści. Moim zdaniem nie jest to najlepszy pomysł.
- Jest to inicjatywa społeczna, mieszkańców Białegostoku. Dobrze, że mieszkańcy jednoczą się. Natomiast w tym przypadku jest to patronat nieprzystający do miasta. Trudno religię i wyznanie kierować do instytucji, do samorządu. Miasto to jest samorząd. W tym mieście żyją ludzie wierzący, niewierzący. Jesteśmy akurat takim miastem, gdzie żyją duże mniejszości i przykro byłoby im jeśli miasto byłoby jednostronnie skierowane. Szanując poglądy tych osób, które wystąpiły, szanując poglądy wszystkich mieszkańców Białegostoku, nie będę brał udziału w głosowaniu. Ze względu na szacunek dla wszystkich mieszkańców.
- Jest to sprawa prestiżowa. Tak jak Kraków ma swojego patrona w postaci świętego Floriana, tak wypadałoby aby ktoś tak - można śmiało powiedzieć - dostojny i święty jak błogosławiony Michał był patronem Białegostoku. Jestem chrześcijaninem, wartości chrześcijańskie są nam bliskie, są wpisane w statut naszego klubu. Jak najbardziej popieramy tę inicjatywę.
- To inicjatywa mieszkańców, do której podchodzę z wielkim szacunkiem. Jeżeli chodzi o samą osobę patrona, została wybrana bardzo trafnie. Ksiądz Michał Sopoćko nie tylko był związany z naszym miastem, ale też - patrząc na jego biografię - wywodzi się z pogranicza, z różnorodności kultur.
- Jest to inicjatywa obywatelska, mieszkańców, pewnej sformalizowanej grupy. Staramy się jako radni słuchać głosu mieszkańców. Ja osobiście nie widzę żadnych przeciwwskazań, żeby ksiądz Michał Sopoćko był patronem Białegostoku i nie widzę też żadnych kontrowersji jeśli chodzi głosy innych środowisk. Inne organizacje mogą też wystąpić o innych patronów i na pewno rada miasta też to rozpatrzy. Białystok - jak Polska - może mieć kilku patronów. Jest święty Andrzej Bobola, święty Wojciech. Europa też ma kilku patronów. Ramy prawne tego nie wykluczają.
- Materia jest bardzo delikatna. To pomysł grupy mieszkańców, a nie rady miasta. Do tej pory nie było takich propozycji. Białystok jest trzystutysięcznym miastem, zróżnicowanym wyznaniowo i narodowościowo. Uważam, że w tej kwestii powinny się odbyć konsultacje, albo wniosek powinien mieć zdecydowane poparcie. Nie mówię tu o tysiącu czy dwóch tysiącach podpisów pod uchwałą, ale kilkudziesięciu tysiącach podpisów. Ksiądz Michał Sopoćko nie jest postacią kontrowersyjną. Był skromny i nie wiem, czy życzyłby sobie by go tak wysoko wynosić. W Białymstoku ksiądz Sopoćko jest już uhonorowany. Ma plac, liceum nosi jego imię. Jeżeli uchwała przejdzie, nie będzie problemem się z tym pogodzić. Niech jednak pomysł ten zdobędzie gremialne poparcie. Jako prawosławny wolałbym jednak, by patronem byli święci obecni i w kościele katolickim, i prawosławnym. Takimi świętymi są Cyryl i Metody.
- Rada miasta nie powinna podejmować żadnych stanowisk czy uchwał. Moim zdaniem to naruszenie neutralności światopoglądowej władzy publicznej. Mamy zapisany w konstytucji rozdział Kościoła od państwa. I tego należy przestrzegać. A mówię to jako katolik i nic bym nie miał przeciwko tego, gdyby papież, Watykan ustanowił patrona. Ale nie z zaangażowaniem do tej procedury rady miasta.
- Z tego co słyszałem zebrano ponad 6 tysięcy podpisów, podpisy cały czas jeszcze spływają. Jest duże zainteresowanie mieszkańców tym patronem. Jako radni powinniśmy się ku temu pochylić i pomóc mieszkańcom, aby taki patron był. Jestem za.
- W przeciwieństwie do poprzedniej rady staramy się słuchać mieszkańców i nie blokujemy tych inicjatyw, które wychodzą oddolnie. Proszę przypomnieć sobie protest przy "klikaniu" w autobusach i tysiące podpisów nie stanowiły dla prezydenta żadnej wartości. My natomiast chcemy dokładnie odwrotnie. Jeżeli mieszkańcy zgłaszają swoje propozycje, to my będziemy ich słuchać. Tak właśnie chcemy postępować. Jeżeli jest to ważne dla naszych mieszkańców, to ja zgadzam się i jestem dumna z takiego patrona.
- Jeżeli to jest oddolna inicjatywa mieszkańców, mieszkańcy wyrażają chęć żeby taki patron był, to jak najbardziej jestem za takim patronem. Tym bardziej, że Europa też ma swoich patronów i to się nie kłóci z wielokulturowością i nie zamyka drzwi. Jeżeli wystąpi jakaś inna grupa inicjatywna, też będziemy przychylni takiej inicjatywie.
- Uważam, iż jest to bardzo dobry pomysł. Wypowiedziałem się na ten temat już w 2010 roku kiedy "Gazeta" pisała o światełku do nieba i koncercie Kata [podczas finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy - red.]. Wtedy już mówiłem o mieście miłosierdzia. Bardzo się cieszę, że w końcu po tylu latach możemy taką uchwałę podjąć.
- Uważam, że to jest wspaniały pomysł. Jest to osoba godna i nasze miasto powinno mieć takiego patrona.
- Jeżeli jest grupa osób, która widzi w tym cel i autentycznie pragnie, by miasto było otoczone opieką, to ja osobiście nie widzę w tym problemu. Szczególnie, że ta osoba [ksiądz Michał Sopoćko - red.] jest osobą naprawdę godną przez swoją skromność, życie i związek z Białymstokiem. Chociażby też ładne połączenie spraw kresowych, czyli Wilno-Białystok. No i ten pozytywny wizerunek miasta jako miasta przez przymiotnik miłosierdzia czyli wrażliwego i społecznie, i miasta otwartego a jednocześnie nawiązującego mocno do tradycji ze wszech miar jest korzystne. A osoby wierzące też wierzą, że poza światem materialnym istnieje świat duchowy i patronat świętego w chrześcijaństwie też ma moc stwórczą. Tak więc nawet na tej płaszczyźnie religijnej czy duchowej możemy mieć korzyści. Nie mieszałbym kultur. To kwestia systemu wartości. Białystok jest w jednej cywilizacji, jest miastem dosyć jednorodnym czyli chrześcijańskim. Kultura jest jedna, z pewnymi niuansami. Mamy mniejszość białoruską, ale też chrześcijańską.
- Jestem "za". Jako katolik nie potrafię być "przeciw". Aczkolwiek wierzę w ekumeniczność. Każda osoba tego pokroju jak ksiądz Sopoćko jako patron naszego miasta jest na właściwym miejscu.
- To mieszkańcy przynieśli do mnie apel w sprawie podjęcia przez radę miasta odpowiedniej uchwały, by ustanowić błogosławionego księdza Michała Sopocko patronem Białegostoku. Osoba księdza Michała Sopoćki jest bardzo związana z Białymstokiem. Kult Miłosierdzia Bożego rozwija się. Osobiście jestem ?za?.
- Oceniam ten pomysł pod kątem księdza Michała Sopoćki. Jeśli pojawi się taki projekt uchwały, to nie widzę żadnych przeciwwskazań zagłosuję ?za?.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze