Przed nami drugi weekend festiwalu Underground /Independent i równie intensywny co poprzedni. W programie - cztery filmy, dwa koncerty, dyskusja i warsztaty. Każdy znajdzie tu coś dla siebie.
W piątek (16.03) w Famie organizatorzy proponują zestaw The Best Off Kocham Dziwne Kino - czyli białostocką odsłonę oryginalnego festiwalu z poczuciem humoru. Pokaz zestawi najlepsze filmy krótkometrażowe z pierwszych edycji festiwalu: horror, animacja, dokument, sensacja, satyra, parodia, abstrakcja (godz. 19.30). Po takiej smakowitej filmowej porcji i spotkaniu z Dawidem Gryzą przyjdzie czas na szalony zestaw muzyczny - czyli koncert Elektrycznego Węgorza. A ten zaserwuje połączenie muzyki elektro oraz disco wraz z rymowanymi opowiastkami.
Didżej w Iranie
W sobotę (17.03) w programie - "Raving Iran" w reż. Susanne Reginy Meures - film o tworzących w podziemiu didżejach z Teheranu. Ten film (godz. 18) zobaczyć można w kinie Forum, potem widzowie przeniosą się do Famy, gdzie kolejny film połączony zostanie z koncertem (godz. 20). To "Elektro_sonda" w reż. Tomasza Knittela. Reżyser zrealizował nowatorski film muzyczny, do którego inspiracją była... "Sonda" - kultowy telewizyjny program popularno-naukowy, emitowany w latach 80.-tych. Knittel przenosi widza w świat wyobraźni chłopca, który za sprawą okularów odkrywa transowy świat muzyki elektronicznej i spotyka polskie gwiazdy tego gatunku, jak m.in. Kamp!, BOKKA, Rysy. Szerzej o pomyśle reżyser opowie po filmie.
A później rozmowa przerodzi się w koncert - na scenie Famy pojawi się zespół Niemoc. Czyli elektroniczno-gitarowe trio - jak zapraszają organizatorzy - "znakomite połączenie sennej, lekko egzotycznej atmosfery z wyraźnymi wpływami new wave'u i post-punka".
Historia DOM-u
W niedzielę (18.03) festiwal zakończy się pokazem filmu "Dom/Łódź" w reż. Piotra Szczepańskiego. To opowieść o sześciorgu muzyków, którzy zdecydowali się zostać w Łodzi, powołali do życia spółdzielnię socjalną - klub DOM, który szybko stał centrum niezależnego życia kulturalnego w mieście. Film zainspirował organizatorów festiwalu do stworzenia sytuacji rozmowy "Dlaczego Białystok ciągle czeka na swój niezależny DOM?". Taki tytuł będzie nosił panel dyskusyjny, który po pokazie poprowadzi Andrzej Bajguz. Gościem dyskusji będą przedstawiciele lokalnej sceny undergroundowej oraz m.in. Kuba Wandachowicz, basista, kompozytor i współtwórca zespołu Cool Kids of Death, który jest współwłaścicielem klubu DOM.
Tatuaże seniorów
Druga niedziela festiwalu to też blok warsztatowy. W tym samym czasie Centrum im. Zamenhofa zapełnią przedstawiciele dwóch pokoleń - dziadkowie i wnuki. W ramach festiwalu w godz. 11-15 odbędą się tam bezpłatne warsztaty dla maluszków (5+) i seniorów. Pierwsi warsztatowicze uczyć się będą tworzenia plakatów filmowych, drudzy - absolutny cymesik - tatuowania. Organizatorom zależy na tym, by zmienił się stosunek starszych osób do tatuowania. - Seniorzy nauczą się obsługiwać maszynkę do tatuażu oraz prawidłowego nabierania tuszu i wstrzykiwania go pod skórę, a w zasadzie skórkę, bo nauka odbędzie się na. skórce od bananów. Skórka tych owoców ma bowiem podobną "miękkość" jak ludzka skóra.
Na oba typy warsztatów - wstęp wolny. Ale obowiązują wcześniejsze zapisy: film@bok.bialystok.pl
Program
piątek (16 marca)
*godz. 19:30 (klub FAMA, bilet 10 zł) - film: KOCHAM DZIWNE KINO THE BEST OFF + spotkanie z Dawidem Gryzą + koncert ELEKTRYCZNY WĘGORZ
sobota (17 marca)
*godz. 18 (kino Forum, bilet 10 zł) - film: RAVING IRAN (84') reż. Susanne Regina Meures
*godz. 20 (klub FAMA, bilet 15 zł ) - film: ELEKTRO_SONDA (41') reż. Tomasz Knittel + spotkanie z reżyserem + koncert: NIEMOC
niedziela (18 marca)
*godz. 11-15 (Centrum im. Zamenhofa, wstęp wolny; zapisy: film@bok.bialystok.pl) - WARSZTATY TATUOWANIA DLA SENIORÓW (55+)
*godz. 11-15 (Centrum im. Ludwika Zamenhofa, bilet 10 zł; zapisy: film@bok.bialystok.pl) - WARSZTATY TWORZENIA PLAKATÓW FILMOWYCH DLA DZIECI (5+)
*godz. 17 (klub FAMA, wstęp wolny) - film: DOM/ŁÓDŹ (70') reż. Piotr Szczepański + panel dyskusyjny "Dlaczego Białystok ciągle czeka na swój niezależny DOM?"
Organizator: Białostocki Ośrodek Kultury - DKF "GAG"
Ania Dąbrowska zaśpiewa w piątek o godz. 19 w operze przy Odeskiej. Koncert będzie promocją płyty "The Best Of" . Kompilacja największych przebojów to piętnaście utworów, pokazujących pełen przekrój i ewolucję muzycznego stylu artystki.
- Listę utworów na "The Best Of" otwierają single z jej avant-popowego, delikatnie elektronicznego debiutu. Znajdziemy na niej także wszystkie przeboje z okresu fascynacji stylem retro - akustyczne, nawiązujące do polskiej muzyki lat 60. i 70. piosenki z "Kilku historii na ten sam temat", nieco bardziej eklektyczne, zagłębiające się raz w estetykę lat 50. ("Nigdy więcej nie tańcz ze mną"), raz w epokę disco ("W spodniach czy w sukience") utwory z jej trzeciego albumu, a także "Bang Bang" z albumu "Ania Movie" z filmowymi piosenkami. Nie zabrakło także utworów z dwóch płyt, na których Ania zwróciła się w kierunku współczesnego popu - bardziej alternatywnej, słodko-gorzkiej "Bawię się świetnie" oraz przebojowej, podwójnie platynowej "Dla naiwnych marzycieli". Na płytę trafiły również dwa ostatnie radiowe hity, czyli filmowy "Porady na zdrady (Dreszcze)" oraz "Nieprawda" w remixie Gromieego - zapraszają organizatorzy.
Buczenia, pomruki, skomlenia zamienione w nuty i wyśpiewane przez chórzystów? Brzmi intrygująco. I tak zapowiada się też koncert, na jaki w sobotę, o godz. 17, zaprasza Galeria Arsenał. W miejscu szczególnym - bo w elektrowni Galerii Arsenał - zabrzmi "N°VI Partytura na głosy zwierzęce". Wstęp wolny.
To zaskakujący efekt współpracy różnych środowisk twórczych: chórzystów, dyrygenta, kompozytora, pracowników ogrodu zoologicznego, artystów wizualnych, dźwiękowców.
Pomruki w elektrowni
Całe przedsięwzięcie wymyśliła Elżbieta Jabłońska, artystka, której prace i działania w Galerii Arsenał oglądaliśmy wielokrotnie. W realizacji jej koncepcji udział bierze kilkadziesiąt osób, mocno zaangażowanych w projekt, który jest wielopoziomowym działaniem. Punktem wyjścia było zarejestrowanie i skompilowanie najrozmaitszych odgłosów zwierząt żyjących w bydgoskim ogrodzie zoologicznym - pomruków, buczeń, wycia, skomlenia, skowytów. Nagranie stało się pierwowzorem dla pracy kompozytora, Marcina Gumieli, dyrygentki Agnieszki Sowy i chórzystów z Chóru Akademickiego UTP im. JJ. Śniadeckich w Bydgoszczy. - Partytura stworzona przez kompozytora jest próbą przeniesienia zarejestrowanych, przez muzyka Wojtka Kotwickiego, dźwięków wydawanych przez zwierzęta na język współczesnego zapisu muzycznego. Powstała notacja jest rodzajem inspiracji, a praca nad nią zakłada możliwość indywidualnej jej interpretacji przez dyrygentkę i chórzystów - informuje galeria.
Zapowiada się więc ciekawy nietypowy koncert, tym bardziej, że każde wykonanie go przez artystów zyskuje nową odmienną formę.
Elektrownia jak tuba
A że przestrzeń elektrowni przy ul. Elektrycznej 13 (wejście od Świętojańskiej) jest szczególna - to i dla artystów koncert w takim miejscu może być interesującym doświadczeniem. Wykonawcy mają się skoncentrować na dźwięku wydobytym w tym konkretnym miejscu, traktując zarazem przestrzeń budynku jako rodzaj tuby rezonansowej.
W sobotę Dzień św. Patryka, w pubach piwo lać się będzie strumieniami, będą też koncerty z irlandzkimi rytmami. W Zmianie Klimatu o godz. 19 właśnie w takim stylu zagra białostocka kapela The Bumpers Na scenie pojawi się skład: Albert Żukowski (gitara), Maciej Cylwik (śpiew), Andrzej Chomaniuk (akordeon), Adam Górski (bas), Filip Górski (mandolina), Piotr Jancewicz (banjo), Jacek Radulski (perkusja).
Bilety:
40 zł (przedsprzedaż w klubie), 50 zł (w dniu koncertu)
Irlandzkie klimaty zapełnią filharmonię przy Podleśnej w sobotę, o godz. 17. Okazją jest Dzień Świętego Patryka - irlandzkie święto narodowe, obchodzone też w Polsce.
Celtyckie rytmy i dużo energii zapewnią dwa zaproszone przez Operę i Filharmonię Podlaską zespoły: Glendalough, najdłużej działający zespół tańca irlandzkiego na Śląsku oraz Beltaine - jeden z bardziej oryginalnych zespołów polskiej sceny world music. Będzie więc dużo energetycznej muzyki sporo tańca.
- Tancerze z Glendalough łączą różne style taneczne, szukając nowych możliwości wykorzystania tradycyjnego tańca irlandzkiego. Wykonują delikatny taniec w baletkach i widowiskowy step irlandzki, a ich wizytówką są fuzje tańca irlandzkiego z innymi stylami, takimi jak tango argentyńskie, flamenco, taniec ludowy, tribal czy jazz. Zespół występował m.in. na Sharjah Water Festival w Zjednoczonych Emiratach Arabskich oraz Öland Celtic Irish Music Festival w Szwecji - zapraszają organizatorzy.
Muzykę Beltaine trudno jednoznacznie zdefiniować. Charakterystyczne brzmienie grupy jest wynikiem zderzenia różnych osobowości o skrajnie odmiennych doświadczeniach muzycznych. Wprawdzie główną inspiracją dla muzyków zawsze była szeroko pojęta muzyka tradycyjna (world/celtic), muzycznie zespół eksperymentuje i zaciera granice miedzy tradycją, a nowoczesnością.
Wybitny wiolonczelista Tomasz Strahl będzie solistą piątkowego koncertu w filharmonii przy Podleśnej. Orkiestrę Opery i Filharmonii Podlaskiej poprowadzi dyrygent Paweł Przytocki.
Melomani wysłuchają: Koncertu wiolonczelowego a-moll op. 129 Roberta Schumanna oraz VI Symfonii A-dur WAB 106 Antona Brucknera.
Początek koncertu - godz. 19.
Paweł Przytocki jest dyrektorem artystycznym Filharmonii Łódzkiej im. A. Rubinsteina w Łodzi, wcześniej był dyrygenta Teatru Wielkiego - Opery Narodowej w Warszawie oraz dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii im. K. Szymanowskiego w Krakowie.
Tomasz Strahl współpracuje z wieloma muzykami i zespołami, m.in. z Krzysztofem Jakowiczem oraz Kwartetem Wilanów i Kwartetem Śląskim, Royal String Quartet, Kwartetem Prima Vista. Wraz pianistą Krzysztofem Jabłońskim jest współzałożycielem duetu Chopin Duo. Występował z niezliczoną ilością orkiestr kameralnych i symfonicznych pod batutą wybitnych polskich i zagranicznych dyrygentów.
O królewskie przywileje na organizowanie w Białymstoku miejskich jarmarków w XVIII wieku zabiegał Jan Klemens Branicki. Muzeum Podlaskie podtrzymuje historyczną tradycję i na tydzień przed Niedzielą Palmową na Rynku Miejskim przygotowuje wielki Jarmark Wielkanocny.
W nowej odsłonie, z tematyczną selekcją twórców i wystawianych produktów Muzeum Podlaskie kontynuuje tradycję organizowania miejskich jarmarków, a od 2017 roku wyprawia Białostocki Jarmark Wielkanocny i Białostocki Jarmark Świętojański. To jednocześnie spotkania handlowe i promocyjne. Można na nich kupić potrawy z kuchni wielu kultur, a także rękodzieło lokalnych wytwórców. Drugi w tym roku, zaraz po Kaziuku, jarmark miejski odbędzie się przed wejściem do siedziby muzeum w niedzielę w godzinach od 9 do 15.
Staropolska tradycja
Etnograf Zygmunt Gloger pisał, że w XVI wieku zabroniono organizowania jarmarków na polskich wsiach. Pierwszy przywilej na zwoływanie jarmarków w Białymstoku, 7 stycznia 1923 roku nadał król August II Mocny. Wówczas targ organizowany był w drugą niedzielę po Wielkanocy.
W 1749 roku Jan Klemens Branicki postarał się o kolejny królewski przywilej, a od tego roku największym białostockim dniem targowym stał się Jarmark Świętojański, który wiązał się z imieninami hetmana.
- Muzeum Podlaskie w Białymstoku, chcąc podtrzymywać historyczną tradycję białostockich targów, nawiązało do niej organizując od 1991 roku coroczny Jarmark Wielkanocny Sztuki Ludowej Podlasia, a od 1993 roku Jarmark na Jana. Jarmarki te przez lata rozwijały się i zmieniały otwierając się na coraz to nowych wystawców nie tylko z Polski, ale również z Litwy i Białorusi - informuje Muzeum Podlaskie.
WOJCIECH KARDAS
Od wytwórców na straganach
Na stół: tradycyjne wędliny z Podlasia. Jeden z producentów wystawi wędzarnię i będzie można spróbować świeżo wędzonych, jeszcze gorących kiełbas i wędlin. Do tego wędliny i oscypki z Podhala, litewskie mięsiwo i chleby, regionalne pieczywo kurpiowskie, piekarnie Łysych i Puńska, chleby, rogale i obwarzanki z Łomży oraz piekarnia z Sońska na Mazowszu, sery korycińskie, ser wędzony, suszony i pieczony z Puńska, sery alpejskie, zawieprzyckie, oscypki ze Spiczyna, kiszonki z Wileńszczyzny, narwiańskie ogórki i kapusta kwaszona. Na słodko: ciasta wielkanocne, sękacze, mrowiska, rozmaite słodkości: wata cukrowa, obwarzanki, chałwa, lizaki, cukierki, syropy z owoców i cukrowe barany.
Będą też zioła i przyprawy, herbaty, oleje, nalewki owocowe i ziołowe oraz miody pitne. Kuchnie z regionu: potrawy tatarskie oraz kuchnia polska z kiszką, babką ziemniaczaną i kartaczami z mięsem. Nietypowe pierogi pieczone z mąki orkiszowej. Do ozdoby: pisanki z Lipska oraz innych regionów, gdzie powstają tradycyjnymi metodami. Palmy wileńskie i z Lubartowa, stroiki i bazie, rękodzieło z suchych kwiatów, róże z drewna, szydełkowe i haftowane serwety, lniane obrusy, ręcznie szyte lalki, pacynki czy torby. Ozdoby wielkanocne na szydełku, ręcznie tkane chodniki, wiklina, ceramika, wyroby z drewna: deski, łyżki, cukiernice, zabawki. Dla ciała: naturalne mydła i inne kosmetyki, a dla ducha książki - muzealne wydawnictwa z dużymi rabatami.
Siedem spektakli i etiud, warsztaty, rozmowy z fachowcami o teatrze i o szkole lalkarskiej. W sobotę i niedzielę białostocka Akademia Teatralna zaprasza od rana do wieczora. Na wszystkie wydarzenia wstęp wolny, trzeba tylko rezerwować wejściówki. W ramach Dni Otwartych wszystkie spektakle zostaną zagrane dwa razy, a warsztaty - powtórzone.
To świetna okazja dla tych, którzy zastanawiają się, czy nie spróbować sił w aktorstwie. I dla tych, którzy mają ochotę wpaść do teatru na pełne pasji spektakle - zarówno te sprawdzone, jak też premierowe przedstawienia.
- Zapraszamy kandydatów na studia - by spróbowali swoich sił na warsztatach, podpatrzyli studentów w trakcie pokazów tematycznych czy porozmawiali z wykładowcami. Zapraszamy też wszystkich widzów - do oglądania przedstawień, jakich na co dzień próżno szukać w repertuarze, adresowanych do widzów w każdym wieku. Dni Otwarte to również wkład naszego Wydziału w obchody Światowego Dnia Lalkarstwa, który przypada 21 marca - zaprasza Anna Danilewicz z Akademii Teatralnej.
Siedem spektakli
Przed południem w sobotę i niedzielę w Akademii (ul. Sienkiewicza 14) organizatorzy proponują zajęcia z techniki mowy, emisji głosu, teatru rąk. Potem swoje trzy spektakle ("Tu Tuwim. Piosenki dla dzieci", "Nazywam się Miś", "Bestiariusz Słowiański") pokażą studenci III roku. Można się na nie wybrać z całą rodziną - to widowiska zarówno dla dorosłych, jak i dzieci. Różnorodności nie zabraknie, jako, że każde przedstawienie to zupełnie inna konwencja: piosenka aktorska, ożywiona forma i lalki. Są ułożone w taki sposób, że w sumie w teatrze w sobotę lub niedzielę można spędzić całe popołudnie.
A także cały wieczór - wieczory bowiem wypełnią cztery pokazy prac studentów II roku.
- To pokazy unikatowe, z technik lalkarskich: pacynki, lalki stolikowej, kukły oraz tzw. monografia. Ich wyjątkowość wynika z faktu, że są to etiudy szkolne, prezentowane publiczności nie-szkolnej po raz pierwszy. To prawdziwa gratka dla miłośników teatru, tym bardziej, że każdy odbywa się w innej technice i każdemu towarzyszyć będzie krótkie wprowadzenie-rozmowa z wykładowcami uczelni - zaprasza Anna Danilewicz.
Tak naprawdę więc można urządzić sobie teatralny maraton i być w Akademii Teatralnej od rana do wieczora, wziąć udział w warsztacie, potem obejrzeć trzy przedstawienia, a następnie cztery etiudy młodszego rocznika. Albo rozłożyć sobie teatralny wypad na dwa dni lub wybrać tylko jedną lub kilka z propozycji.
Trzeba pamiętać, że na wydarzenia liczba miejsc jest ograniczona - bezpłatne wejściówki najlepiej zarezerwować wcześniej (rezerwacja wejściówek: 85 743 54 53, codziennie w godz. 9-19).
PROGRAM
Sobota -niedziela (17-18 marca)
WARSZTATY
Każdy z Dni Otwartych otwiera seria warsztatów. To zajęcia praktyczne, ze szkolnymi wykładowcami, adresowane przede wszystkim do kandydatów na studia na Wydziale Sztuki Lalkarskiej. Każda osoba może wziąć udział tylko 1 raz w danym warsztacie (tj. albo w sobotę, albo w niedzielę).
*godz. 10-10.45 - Technika mowy (prowadzenie: mgr Julita Cichońska);
*godz. 11-11.45 - Emisja głosu (prowadzenie: dr hab. Bożena Bojaryn-Przybyła);
*godz. 12-13.30 - Teatr rąk (wprowadzenie, prowadzenie: mgr Paula Czarnecka).
POKAZY PRAC STUDENTÓW III ROKU
Na pokaz spektaklu TU.TUWIM jedna osoba może zarezerwować maksymalnie 4 wejściówki, na pozostałe pokazy - po 2 wejściówki.
*godz. 14 - Tu Tuwim. Piosenki dla dzieci (opieka pedagogiczna: mgr Maria Żynel);
*godz. 15.30 - Nazywam się Miś (opieka pedagogiczna: dr J. Dojlidko, mgr A. Makowska - spektakl tylko w sobotę);
*godz. 16.15 - Bestiariusz słowiański (opieka pedagogiczna: dr J. Dojlidko, mgr A. Makowska).
POKAZY PRAC STUDENTÓW II ROKU
Na jeden pokaz każdy z widzów może zarezerwować maksymalnie 2 wejściówki.
*godz. 18 - Monografia: W progu (opieka pedagogiczna: prof. P. Damulewicz, as. M. Pietruski);
*godz. 18:45 - Pokaz etiud z przedmiotu (Gra aktora lalką stolikową, opieka pedagogiczna: dr K. Smaczny);
*godz. 19 - Pokaz etiud z przedmiotu (Gra aktora pacynką, opieka pedagogiczna: mgr P. Czarnecka)
*godz. 20 - Pokaz etiud z przedmiotu: Gra aktora kukłą, opieka pedagogiczna: mgr B. Piotrowski
UWAGA: Godziny rozpoczęcia poszczególnych pokazów mogą być opóźnione do 15 minut.
Rezerwacja wejściówek: 85 743 54 53, codziennie w godz. 9.00-19.00.
Białostocki Ośrodek Kultury oraz Kabaret Inaczej zapraszają we wtorek o godz. 18 na 39. Trójząb Komediowy. W Famie wystąpią: Rafał Kaczmarski (solo impro) oraz Grzegorz Halama (stand-up).
Rafał Kaczmarski - improwizator rodem z Olsztyna. Półtora roku improwizował z grupą MOVIEmy, po czym zanurzył się w solo impro, w formacie autorskim irlandzkiego improwizatora Neila Currana. Zagra format o enigmatycznej nazwie "Kaczmar i...".
Grzegorz Halama - komik, aktor komediowy, filmowy i teatralny, parodysta i muzyk. Znany ze świetnego poczucia humoru i własnego stylu. Ojciec chrzestny polskiego stand-upu! Wykreował wiele postaci, a wśród nich Pana Józka (hodowcę kurczaków z Chociul), śpiewającą bakterię, czy w ostatnim czasie ochroniarza z supermarketu. Po pięciu latach urlopu wraca na scenę z nowym programem "Długo i szczęśliwie".
Bilety: 20 zł (w przedsprzedaży), 25 zł (w dniu imprezy)
Energia ich rozpiera, boogie to ich pomysł na twórczą drogę, do tego mają dobry warsztat. Boogie Boys zagrają w środę o godz. 20 w kawiarni Fama.
Szykują się blisko dwie godziny dobrej zabawy, dużej energii, szalonych rytmów, wydobywanych z doborowego instrumentarium. - Niezwykłe brzmienie dwóch fortepianów przenosi słuchaczy w odległe czasy pędzących parowozów i szalonego rytmu amerykańskiej rzeczywistości. Artyści doskonale wpasowują się w stylistykę boogie, czerpiąc z dorobku rdzennych bluesmanów i polskiej rozrywki - zapraszają organizatorzy.
Zespół wystąpi w składzie: Bartek Szopiński - pianino / wokal, Michał Cholewiński - pianino, Janusz Brzeziński - kontrabas, Miłosz Szulkowski - perkusja.
Gratka dla fanów Republiki. W czwartek, o g.18.30 w Forum - seans "Republika. Narodziny legendy" i spotkanie z reżyserem Ryszardem Krukiem.
W filmie wykorzystano ciekawe, mało znane archiwa filmowe jak i muzyczne. Będzie można usłyszeć fragmenty utworów oraz niepublikowane zdjęcia. Będą też ciekawe interpretacje i omówienia wybranych utworów Republiki. Historia przyjaźni i fenomenu porusza też kontekst historyczny czasów i miejsca twórczego fermentu, jakim było środowisko skupione wokół Studenckiego Klubu Pracy Twórczej "Od Nowa" - zapraszają organizatorzy
W filmie wystąpią członkowie zespołu Republika i Res Publica, muzycy, przyjaciele.
Helios zaprasza w czwartek o godz. 12 na seans z cyklu "Kino z Maluchem". To oferta dla świeżo upieczonych rodziców i kobiet w ciąży.
Seans pokazywany jest w odpowiednich warunkach: na sali jest przyciemnione światło, ściszony dźwięk, przewijaki. W programie - komedia romantyczna "Kobieta sukcesu". Przed seansem - degustacja z "Olejowym Rajem". A położna Małgorzata Górska, opowie o porodzie w warunkach domowych.
BIAŁOSTOCKI TEATR LALEK
Białystok, ul. Kalinowskiego 1, tel. 085 742 50 33 www.btl.bialystok.pl
*Ach, jak cudowna jest Panama -pt., 9, sob.15, niedz., 14, wt. 9
*Ony - pt., 11, sob., 17, niedz., 16, wt., 10.30
*Bajka o rybaku i złotej rybce - śr.-czw., 9, 10.30
*Misiaczek - śr.-czw., 9
TEATR DRAMATYCZNY
Białystok, ul. Elektryczna 12, tel. 085 741 57 40 (w weekendy - tel. 74 99 175) www.dramatyczny.pl
*Opowieści o zwyczajnym szaleństwie - pt., 20.30, sob.-niedz., 16
*Leon i Matylda - pt., 18, sob.-niedz., 19.30
*Balladyna - wt-.czw., 9, 11.30
OPERA I FILHARMONIA
Białystok, ul. Odeska 1, www.oifp.eu.pl
*Koncert Anny Dąbrowskiej - pt., 19 (gmach przy Odeskiej)
*Koncert symfoniczny - pt., 19 (gmach przy Podleśnej)
*Koncert na Dzień św. Patryka - Beltaine & Glendalough, Muzyka i Taniec - sob., 19 (gmach przy Podleśnej)
*Cyganeria - sob., 19, niedz., 18 (gmach przy Odeskiej)
*Andropauza 3 - czyli jak żyć i nie zwariować - spektakl - sob., 16 (gmach przy Podleśnej)
AKADEMIA TEATRALNA
Białystok, ul. Sienkiewicza 14, rezerwacje: 85 743 54 53
*Drzwi otwarte - warsztaty, spektakle i etiudy od rana do wieczora - w piątek i sobotę (pełen program - s. 8)
materiały Teatru Wierszalin w Supraślu
WIERSZALIN
Supraśl, ul. Kościelna 4, tel. 85 710 88 45
*Wykład - pt., 19
*Bóg NIżyński - sob., 19
Happy End. w Forum
Dramat psychologiczny z elementami horroru i czarnej komedii. Zamożna francuska rodzina, tajemnice, patologie, traumy i podwójna moralność.
W "Happy Endzie" Michael Haneke wynosi sztukę autocytatu na mistrzowski poziom. Obietnicy, zawartej w tytule, zdecydowanie nie można ufać. W obliczu postępującej demencji i fizycznej degeneracji Georgesa (Trintignant w prawie-że-kontynuacji roli z "Miłości") jego córka Anne (Huppert) przejmuje pozycję dyrektora potężnej firmy budowlano-transportowej. Decyzyjna i chłodna, zmaga się nie tylko z wyzwaniami biznesowymi, ale też życiowym nieprzystosowaniem syna (Rogowski). Alkohol i bylejakość Pierre'a doprowadziły do tragedii, po której, jak zwykle, musi sprzątać matka. W rozpracowaniu wielomilionowego pozwu pomaga jej narzeczony (Jones). Wokół zajętych państwa możnych skaczą marokańscy służący Jamila (Akkari) i Rachid (Ghancy), z jednej strony traktowani po partnersku, z drugiej - pełniący poniekąd funkcję worków treningowych, a nade wszystko zamykającego wszystkim usta dowodu, że cokolwiek by się nie działo, to Laurentowie są tolerancyjni. W zalewanym kolejnymi falami nielegalnych imigrantów burżuazyjnym Calais nie jest to takie oczywiste.
Sytuacja w domu zagęszcza się jeszcze bardziej, kiedy próg mieszczańskiej fortecy przekracza Eve (Harduin), córka z poprzedniego związku drugiego syna Anne, Thomasa. Młoda dama szybko nawiązuje relację z pragnącym wyłącznie śmierci sarkastycznym dziadkiem. Co może niepokoić, jeśli weźmie się pod uwagę, że matka dziewczynki leży w śpiączce po tajemniczym zatruciu środkami nasennymi, a Eve przejawia widoczne znamiona psychopatii. Dziecko burżuazyjnych rodziców czy Dziecko Kukurydzy? Ten mały żarcik nie jest wcale absurdalny.
"Happy End" ma bardzo wyraźny gatunkowy kostium. Wybierany najczęściej przez Hanekego format psychologicznego dramatu został tym razem dosmaczony thrillerem i horrorem, dorzucono też kilka kropel satyry. Haneke znowu dłubie zardzewiałym gwoździem w ludzkim poczuciu winy, odkrywa kolejne dysfunkcje na pozór książkowej rodziny, pokazuje, co wynika z tłumienia pragnień i udawania kogoś innego przed sobą i światem. W tle unosi się słodko-gorzki zapach śmierci, ostatecznej weryfikacji, która kusi i przestrasza jednocześnie.
Reżyser zawsze wykorzystywał swoje filmy jako platformę krytyki społecznej, narzędzie tortur dla niedoskonałego ludzkiego charakteru. Tym razem jednak - mimo utrzymania charakterystycznej tonacji - całość rysowana jest grubszą kreską i ma znacznie lżejszy, momentami wręcz anegdotyczny, klimat. Ekranowa rzeczywistość jakby znajoma, w fabule splata się wiele charakterystycznych dla twórcy "Miłości" wątków, stale współpracujący z nim operator Christian Berger i montażystka Monika Willi ułożyli wszystko w świetnie rozpoznawalnym stylu.
To nie tylko "Haneke w pigułce", ale też "Haneke w wersji light", mimo ciężkiego kalibru podejmowanych tematów. Idealne, by zacząć przygodę z kinem wielkiego twórcy, dość szybko ulatuje z emocjonalnej pamięci.
Anna Tatarska
Materiały prasowe Aurora Films
W czterech ścianach życia. W Forum
Sugestywny obraz wojennej codzienności zza zaryglowanych drzwi mieszkania w stolicy Syrii.
Damaszek, wymarłe osiedle, gdzie rolę bogów przejęli snajperzy i szabrownicy. - To jest mój dom, nikt mnie z niego nie wypędzi - powtarza Oum Yazan (świetna rola Hiam Abbass). Przypomina lwicę strzegącą młodych, ale nawet ona, wydawałoby się silna i stanowcza, okazuje się coraz bardziej bezradna.
Oprócz najbliższej rodziny schronienie u kobiety znaleźli chłopak jej córki, gosposia oraz sąsiedzi z góry - małżeństwo z małym dzieckiem, których mieszkanie zostało zniszczone. Wspólnie walczą o to, by życie jakoś toczyło się dalej. Zapasy wody się kurczą, ryzykiem jest podejście do okna, o wyjściu nie ma mowy - na pewno nie przed zmrokiem. O zagrożeniu przypominają odgłosy bomb i wystrzałów brutalnie burzące nadzieje na lepsze jutro.
Cztery ściany, w których mieli czuć się bezpiecznie, stały się dla bohaterów więzieniem. Kamera podąża za nimi w labiryncie pomieszczeń wprowadzając widza w niepokojący stan wyrażony oryginalnym tytułem filmu (trudne, jeśli w ogóle możliwe do przełożenia na polski "Insyriated"). Stan permanentnego, powszedniejącego poczucia strachu i osaczenia, w jakim tkwią.
Philippe Van Leeuw zdecydował się zabrać głos po kilkuletnim milczeniu od swojego reżyserskiego debiutu. Wówczas opowiedział o ludobójstwie w Rwandzie, tym razem przygląda się koszmarowi Syryjczyków. Oglądamy jeden dzień spośród wielu, błędne koło wydarzeń, które pozostawiają po sobie blizny, także te psychiczne.
Dynamikę relacji pomiędzy postaciami i całą dramaturgię ustawia tu scena z początku filmu, której świadkiem jest gosposia. Dbając o realizm, reżyser pozwala lokatorom na chwile wytchnienia, kiedy doświadczają przebłysków normalności (jak frustracja nastolatek w kolejce do łazienki zajmowanej przez dziadka). Operuje prostymi środkami, w pełni świadomy mechanizmów budowania grozy, napięcia i klaustrofobicznego klimatu, nawet jeśli chwilami górę bierze melodramat. W kluczowych momentach obraz ściska jednak za gardło. Widz uzmysławia sobie, że choć rzeczywistość z "W czterech ścianach" przypomina "Pamiętnik z powstania warszawskiego" jest przecież bliższa niż się wydaje.
Piotr Guszkowski
MACIEJ HACHLICA
Pitbull. Ostatni pies w Heliosach
Kolejna odsłona kasowej serii ukazująca przestępczy półświatek i pracę gliniarzy od kuchni. Patryka Vegę za kamerą zastąpił Władysław Pasikowski. Tak jak zapowiadał, twórca "Psów" nakręcił film po swojemu, w zasadzie nie oglądając się na poprzednika.
Na oczach ciężarnej żony ginie partner Majamiego (o głównym bohaterze dwóch poprzednich "Pitbulli" tylko się tu wspomina). Dla policji znalezienie sprawców jest kwestią honoru. Śledztwo przejmuje stara gwardia z wydziału do walki z terrorem. Metyl zostaje zrehabilitowany i do spółki z Nielatem, który po szkoleniu w FBI dorobił się ksywy Quantico, próbują ściągnąć z posterunku w Juracie starego druha, nieco spokorniałego Despero. To właśnie on ma wniknąć do mafijnego światka jako osławiony przestępca Hycel. Po swingowanej ucieczce próbuje zbratać się ze świtą pruszkowskiego bossa, ale ten stawia sprawę jasno: - Pół miasta jest moje, a pół Wołomina. - Będę brał z tej drugiej połowy - odpowiada bez wahania policyjna wtyka.
Od pierwszej sceny widać, że Władysław Pasikowski wraca "Pitbullem. Ostatnim psem" do konwencji sensacyjnego kina, w której czuł się najlepiej w latach 90. Nie przejmuje się za bardzo, że czasy i realia się zmieniły: bohaterów kreuje na modłę Franza Maurera, do ust wkłada im podobne linijki. Tamte teksty zdążyły stać się kultowymi, te dzisiejsze raczej śmieszą. Wypadają czerstwo (jednak nie na tyle, by nie zostać potraktowanymi w kategorii "guilty pleasure"), jak wspominki przy wódce na zjeździe absolwentów, ważne jednak kto je wypowiada. A Marcin Dorociński w obsadzie naprawdę robi różnicę, nawet jeśli lata po bazarze w mundurze strażnika miejskiego. Do tego Cezary Pazura jako bezwzględny bandzior z dość "staroświeckim" podejściem do związków czy Adam Woronowicz w roli jego brata-sługusa.
Gdyby jeszcze Pasikowski nie dostał projektu z Dodą w pakiecie. Bo wątek Mirki opiekującej się babcią jest przecież nieznośny, trąci naftaliną. Ciut lepiej jej postać wypada, gdy zostaje wdową i bierze sprawy w swoje ręce.
Mimo to "Pitbull. Ostatni pies" i tak zyskuje moim zdaniem w zestawieniu z ostatnimi produkcjami Patryka Vegi: jest bardziej konsekwentnie prowadzony, dosadności nie myli z wulgarną makabreską. Przede wszystkim ma zdecydowanie klarowniejszą konstrukcję fabularną. Wątków z początku wydaje się może zbyt wiele, ale z czasem łączą się, zmierzając do finału z prawdziwego zdarzenia.
Do tego Pasikowskiemu zdarza się ironicznie odnosić choćby do serialowego pierwowzoru. Jednym słowem: jego film stanowi wytchnienie od niechlujnego montażu skeczy z zabawy w policjantów i złodziei prowadzonej przez Vegę. A że - trzymając się konwencji, także w tej policyjnej akcji nie obyło się bez ofiar, dlatego daję trzy z plusem.
Piotr Guszkowski
M2FILMS
Do zakochania jeden krok w Forum
Komedia romantyczna w reż. Rocharda Loncraine'a.
Główna bohaterka, Sandra (Imelda Staunton) odkrywa, że mąż zdradza ją od ładnych kilku lat z jej najlepszą przyjaciółką.
Opuszcza więc piękny dom na przedmieściach Londynu i przenosi się do mieszkającej w komunalnym bloku starszej, dawno nie widzianej siostry Bif (Celia Imrie). Obie panie nie mogłyby być bardziej różne: Sandra jest damulką z pretensjami, nadąsaną i sztywną, Bif - starą hipiską i weteranką ruchów protestacyjnych, popalającą trawkę, randkującą i regularnie odwiedzającą miejscowy klub taneczny, gdzie bywa też sympatyczny Charlie (Timothy Spall). Czy nauczy młodszą siostrę radości życia, którą ta utraciła podczas 35-letniego małżeństwa?
pmoss
Paramount Pictures
Gnomeo i Julia. Tajemnica zaginionych krasnali w Heliosach
Druga część animacji dla dzieci o parze zakochanych krasnali ogrodowych z przeciwnych stron ogrodzenia.
Tym razem bohaterów niepokoi seria tajemniczych zniknięć w ogrodzie, więc zwracają się o pomoc do legendarnego detektywa Sherlocka Gnoma.
pg
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze