Taki tytuł ma wystawa Agaty Awruk, która zostanie otwarta w piątek o 18 w Centrum im. Zamenhofa.
- Prezentowane na wystawie zdjęcia powstały w Białymstoku w ciągu ostatnich dwóch lat, lecz tak naprawdę wskazywanie dokładnego czasu i miejsca nie ma większego znaczenia. Bezczasowość i bezprzestrzenność, świadomie wyeksponowane cechy zdjęć Agaty Awruk, nasilają odbiór abstrakcyjnej przyrody, często bardzo konkretnych obrazów. Prezentują proces fiksacji fragmentów realnego świata na "ciele fotografii", gdzie potoki soków życia zastygają na szkle i skórze, we włosach i trawie, w żyłach i medycznych rurkach - czytamy w materiałach do wystawy.
Jej kuratorem jest Sergey Shabohin.
Legenda sceny rockowej - Proletaryat i białostocka metalowa utytułowana ekipa: Bright Ophidia. Wspólnie na jednej scenie - już w piątek o godz. 20 w Famie.
Okazje do świętowania są dwie - 30-lecie Proletaryatu oraz premiera najnowszej płyty Bright Ophidia "The Gravity Tour". Będzie głośno, będzie miks punku, hard core'a i metalu. Legendarny Proletaryat pod wodzą Oleya - czyli Tomasza Olejnika dorzuci do tego jeszcze zaangażowane teksty z których słynie. Słowem - fani powinni być zadowoleni.
Białostocka ekipa, na scenie od 20 lat, ma na koncie cztery albumy nieźle przyjęte przez krytyków. Na koncercie promować będzie najnowszą - czwartą - "Fighting The Gravity", która ukazała się nakładem Pronet Records.
Ostatnio mieli dobry czas - od dwóch lat koncertują nie tylko w kraju, ale i za granicą. W ub.r. zagrali 25 koncertów. W Famie pojawią się w składzie: Adam Bogusłowicz - wokal, Przemek Figiel - gitara, Cezary Mielko - perkusja, Mariusz Rusiłowicz - bas, Marek Walczuk - gitara.
pt., 20, bilety - 30 i 40 zł
Legendarny polski koncertmistrz, wybitny kameralista, błyskotliwy wirtuoz, Jan Stanienda w piątek o godz. 19 w filharmonii przy Podleśnej wystąpi w podwójnej roli.
W wieczorze serenad wystąpi jako skrzypek, poprowadzi też orkiestrę smyczkową Opery i Filharmonii Podlaskiej. Artyści wspólnie zaprezentują najpiękniejsze serenady na skrzypce i orkiestrę smyczkową.
W pierwszej części koncertu usłyszymy Serenadę E-dur Antonina Dvoráka i Rondo A-dur D 438 Franza Schuberta, w drugiej - Serenadę e-moll Edwarda Elgara i Serenadę na orkiestrę smyczkową C-dur op. 48 Piotra Czajkowskiego.
pt., 19
Tak grano przed wojną jazz! Klimat sal balowych II RP powróci w sobotę o godz. 20 w kawiarni Fama, gdzie zagra prawdziwie energetyczna ekipa: Jazz Band Młynarski-Masecki.
W ramach cyklu Jazz na BOK-u szykuje się klimatyczne spotkanie - z saksofonami, suzafonami, bandżolą, pianinem i piosenkami pionierów polskiego jazzu - warszawskiego piosenkarza rozrywkowego Adama Astona, którego karierę przerwała II wojna światowa oraz braci Gold.
Ich utwory ożywili liderzy bandu, jedni z najoryginalniejszych muzyków polskiej sceny muzycznej. Czyli Marcin Masecki, pianista o gruntownym jazzowym wykształceniu związany z warszawską sceną eksperymentalną oraz Jan Młynarski, wzięty perkusista, lider Warszawskiego Combo Tanecznego i grupy Młynarski Plays Młynarski (repertuar jego ojca, Wojciecha).
Wspólnie z zaproszonymi muzykami stworzyli zespół odwołujący się do starej tradycji polskich orkiestr jazzowych międzywojnia i nagrali płytę "Noc w wielkim mieście". Będzie trochę swingu, trochę tang.
A wszystko to - w aranżacjach Maseckiego i Młynarskiego, z głosem tego ostatniego. Co - jak podkreślają organizatorzy - "nadaje całości zupełnie nowy oddech, czyniąc tę muzykę aktualną i użytkową, do tańca i wzruszeń".
W Famie na małej scenie jakoś się pomieszczą: Jan Emil Młynarski - śpiew, bandżola, Marcin Masecki - pianino, aranżer, Jerzy Rogiewicz - perkusja, Piotr Wróbel - suzafon, Tomasz Duda - saksofon, Jarosław Bothur - saksofon, Michał Fetler - saksofon.
Zespół Hunter ruszył w trasę z nową płytą "NieWolnOść". W niedzielę o godz. 19 zagra w Zmianie Klimatu.
Fani muzyki z pogranicza thrash i heavy metalu dostaną znów sowitą porcję ulubionej muzyki. Będą kawałki z poprzednich płyt, ale przede wszystkim - premierowe. Jak informują organizatorzy: "nowa płyta ma bardzo duży ciężar i jest kolejnym krokiem naprzód w hunterowskiej wizji tworzenia i grania muzyki". Teksty są zaangażowane - ostro opisują to, co się dzieje obecnie w Polsce i na świecie.
- Na płycie pojawiają się przedziwne słowa, instrumenty i dźwięki, które właściwie stały się już wizytówką Huntera. Na koncertach, w dodatkowej oprawie scenograficzno-oświetleniowej cała ta mieszanka nabierze jeszcze większej mocy - mówią organizatorzy.
niedz., 19, bilety: 40, 50 zł
Rzeczpospolita Polska jako państwo demokratyczne - to tytuł wykładu i spotkania w Białymstoku z prof. Andrzejem Rzeplińskim, byłym sędzią i prezesem Trybunału Konstytucyjnego.
Spotkanie organizuje w Białymstoku w najbliższy piątek (2 marca) podlaski Komitet Obrony Demokracji w ramach inicjatywy Uniwersytet Latający KOD na Podlasiu. Wykład oraz dyskusja z gościem rozpocznie się o godzinie 17 w sali kolumnowej Centrum Astoria (drugie piętro; ul. Sienkiewicza 4 w Białymstoku).
Urząd Miejski i białostockie organizacje pozarządowe zapraszają w piątek (2.03) na Forum Organizacji Pozarządowych. Spotkanie będzie dotyczyło funkcjonowania trzeciego sektora, nowych możliwości finansowania i promocji działań oraz współpracy ze społecznością lokalną. Gościem spotkania będzie m.in. Szymon Hołownia, założyciel fundacji Kasisi i Fundacji Dobra Fabryka.
Forum będzie miało aktywny charakter. Uczestnicy wezmą udział w panelach dyskusyjnych, prezentacjach. Odbędzie się w Centrum Aktywności Społecznej przy ul. Św. Rocha 3, w godz. 9.30-16.00.
Organizatorem przedsięwzięcia jest Urząd Miejski w Białymstoku wraz ze stowarzyszeniem Ośrodek Wspierania Organizacji Pozarządowych i Federacją Organizacji Pozarządowych Miasta Białystok.
- Będzie to otwarte spotkanie adresowane do organizacji pozarządowych działających na rzecz mieszkańców Białegostoku. Ponieważ wiele elementów programu ma charakter uniwersalny, poszerzający zasób wiedzy przedstawicieli trzeciego sektora i samorządu, mogą wziąć w nim udział także organizacje działające w województwie podlaskim - informuje Anna Kowalska z Urzędu Miejskiego w Białymstoku.
Test wiedzy o filmach, tort, konkursy, tańsze bilety, zabawy i animacje dla kinomanów. Helios Biała świętuje 10-lecie. Obchody jubileuszu - w sobotę. Bilety - w też w urodzinowej cenie za 17 i 20 zł (3D).
Na dzieci w holu kina czekają zabawy, bajkowe postacie i kolorowe warkocze. W strefie z klockami - spotkanie z balonowymi figurami i wspólne tworzenie gigantycznej malowanki. Dla starszych zaplanowano też test wiedzy o filmach.
- Tylu z nas biega do kina na premiery w roku, śledzi na portalach filmowych premiery zwiastunów. To ogromna wiedza. Którą teraz wreszcie będzie można sprawdzić - zaprasza Urszula Komsta, szefowa kin Helios w Białymstoku.
Do wygrania laptop o wartości ponad 2 tys. zł, roczny bilet do kina szacowany na około 2 tys. zł, elektryczna hulajnoga warta ponad 1200 zł i 100 innych prezentów. Pierwszy krok, by podjąć rękawicę, to zgłoszenie do konkursu (na stronie białostockiego Heliosa), które trzeba wysłać na adres: konkurs.bialystok@helios.pl. Liczba miejsc jest ograniczona i decyduje kolejność zgłoszeń. Każdy, kto otrzyma zwrotkę z kina i 3 marca stawi się osobiście w Heliosie w galerii Atrium Biała pomiędzy 10 a 11.15, weźmie udział w teście wiedzy o filmach. Ogłoszenie laureata nagrody głównej i listy zwycięzców - zdobywców kolejnych miejsc - o godzinie 15. Jeśli okaże się, że laureaci mają wyniki z tą samą liczbą punktów, przewidziana jest "dogrywka".
Klub Metro przy ul. Białówny zatrzęsie się w sobotę od niekonwencjonalnie podanej muzyki punk i hard core. Na koncert pięciu twórców zaprasza Białystok Punx Crew &Decentrum. Start - godz. 20.
Zagrają:
* SIKSA - danger / discomfort bass grrrl punk (Gniezno), * REGRES - hc / punk (Częstochowa), * Vicious X Reality - straight edge hc (Częstochowa), * LIFE SCARS - 100% punk rock (Biała Podlaska), *OREIR0 - metal/punk hard core (Warszawa/Zambrów).
Będzie ostro. SIKSA na swój występ zaprasza np. następująco: "SIKSA to rollercoaster/perfo-punk absolutny (...) infantylny i aspołeczny koszmar ze scen punkowych, teatralnych i literackich. Być może koncert, być może monodram..."
Spotkania, koncerty, wykłady, sympozja i jarmark z wileńskimi palmami. Organizatorzy XIX Dni Kultury Kresowej przez ponad dwa tygodnie od 3 do 19 marca zapraszają na wydarzenia w Białymstoku, Księżynie i Wysokiem Mazowieckiem.
Wydarzeniem Dni Kultury Kresowej, które od lat gromadzi najwięcej uczestników, jest Wielki Jarmark Kaziukowy, który co roku odwiedzają tysiące białostoczan i gości z całej Polski. Odbędzie się w niedzielę (4.03) przed Teatrem Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w godzinach od 8 do 16.
- Nieodłączną częścią Kaziuków są palmy wileńskie, które tradycyjnie będzie można kupić od twórców z Wileńszczyzny. Sekrety ich wytwarzania przekazywane są z pokolenia na pokolenie, zaś jedna z uczestniczek białostockich Kaziuków jest palmiarką w siódmym pokoleniu - zachęcają organizatorzy.
Na jarmarku do kupienia będą serca, obwarzanki i pierniki wileńskie oraz szeroka oferta wyrobów spożywczych, ludowych i rękodzieła z Podlasia, innych regionów Polski, z Litwy i Białorusi na ponad 130 stanowiskach wystawowych.
XIX edycję Dni Kultury Kresowej rozpocznie koncert inauguracyjny w sobotę, (3.03) w Operze i Filharmonii Podlaskiej. Wpływy z biletów-cegiełek w cenie 20 zł pokryją koszty organizacyjne. Wystąpią: Zespół Folklorystyczny Wierzba z Mińska oraz zespół tańca Jegoza, który działa przy Miejskim Domu Kultury w Witebsku. Oba zespoły wystąpią również krótko podczas sobotniego jarmarku Kaziukowego.
Organizatorami spotkań z kulturą kresową jest Fundacja na rzecz Pomocy Dzieciom z Grodzieńszczyzny i Towarzystwo Przyjaciół Grodna i Wilna Oddział w Białymstoku.
Program XIX Dni Kultury Kresowej 2018
3 marca (sobota), godz. 17
Koncert Inauguracyjny, Sala koncertowa Opery i Filharmonii Podlaskiej, ul. Podleśna 2
Szczegóły, bilety pod nr tel. 85 732 37 70
Wystąpią: Zespół Folklorystyczny Wierzba (Mińsk) i Zespół Tańca Jegoza (Witebsk)
4 marca (niedziela), godz. 8-16
Wielki Jarmark Kaziukowy Białystok, Plac Marszałka Piłsudskiego (przed Teatrem Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki)
4 marca (niedziela), godz. 17
Spotkanie z ks. prał. prof. Tadeuszem Krahelem i promocja jego książki "Martyrologia duchowieństwa archidiecezji wileńskiej 1939-1945", sala kinowa MOK w Wysokiem Mazowieckiem, ul. Ludowa 19.
9 marca (piątek), godz. 17
Sympozjum popularnonaukowe "Kresowe impresje", sala Rycerska Muzeum Wojska w Białymstoku, ul. Jana Kilińskiego 7. W programie:
Marek Gajewski - "Generał Lucjan Żeligowski - buntownik z wyboru"
Edward Ciesnowski - "Melchior Wańkowicz - tędy i owędy po Kresach"
Jan Dworakowski - "Wskrzeszenie polskiej szkoły w Białymstoku w latach 1915-1919"
Józef Waczyński - "Bł. ks. Michał Sopoćko, Patron Białegostoku"
XIX Dni Kultury Kresowej u Sleńdzińskich
Galeria im. Sleńdzińskich w Białymstoku, ul. Waryńskiego 24a
11 marca (niedziela), godz. 12 - W kręgu "Marii" Antoniego Malczewskiego - spotkanie autorskie ze Stanisławem Szewczenką, prowadzenie Waldemar Smaszcz
15 marca (czwartek), godz. 18 - "Magia Wilna" - słowo poetyckie i obraz" - spotkanie autorskie z Romualdem Mieczkowskim
16 marca (piątek), godz. 18 - "Józef Piłsudski - znany, mniej znany i nieznany" - spotkanie z dr Lechem Maliszewskim
Imieniny Marszałka Józefa Piłsudskiego
19 marca (poniedziałek)
godz. 11 - Msza Święta w Katedrze Białostockiej
godz. 12 - Uroczystości pod pomnikiem Marszałka Józefa Piłsudskiego, złożenie kwiatów, uroczysty apel, odprawa wart w wykonaniu uczniów i nauczycieli LO Centrum Szkół Mundurowych w Białymstoku
godz. 12:30 - Rozstrzygnięcie konkursu plastycznego dla dzieci "Marszałek w oczach dziecka" (współorganizator: Związek Piłsudczyków oddział w Białymstoku), spotkanie z członkami Grupy Rekonstrukcji Historycznej 24 Batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza "Sejny" - Centrum Wystawienniczo-Konferencyjne Archidiecezji Białostockiej, ul. Kościelna 1a.
Znany aktor teatralny i telewizyjny, rodem z Białegostoku - Adam Woronowicz - będzie w niedzielę, o godz. 16, gościem Podlaskiej Akademii Kultury.
W kinie Forum widzowie najpierw zobaczą film "Dwie Korony", potem odbędzie się spotkanie z aktorem.
To fabularyzowany dokument w reż. Michała Kondrata, ukazujący nieznane dotąd powszechnie fakty z życia o. Maksymiliana Kolbe, począwszy od jego dzieciństwa, aż do heroicznej decyzji o oddaniu życia za współwięźnia w Auschwitz. W rolę główną wciela się Adam Woronowicz. Zdjęcia dokumentalne zostały zrealizowane w Polsce, Japonii i we Włoszech. W warstwie fabularnej filmu występują znakomici polscy aktorzy, w części dokumentalnej wypowiadają się znawcy życia o. Maksymiliana: osoby duchowne i świeckie, między innymi Kazimierz Piechowski, który spotkał o. Maksymiliana w czasie pobytu w obozie, a słowa, które od niego wówczas usłyszał przemieniły go i ukierunkowały duchowo na całe życie.
niedz., 16, bilet - 8 zł
W środę, 7 marca, o godz. 17.00, o swojej najnowszej, wydanej przez Książnicę Podlaską, książce "W płaszczu świata", opowie pisarka, wokalistka, autorka tekstów piosenek, prezenterka radiowa i filozof - Miłka Malzahn.
(Książka "W płaszczu świata" dostępna jest w formie darmowego e-booka, który można pobrać ze strony: http://www.ksiaznicapodlaska.pl/site/ebook/)
To tytuł koncertu Aleksandra Teligi, który we wtorek o godz. 17 odbędzie się w Muzeum Podlaskim w Białymstoku.
Artysta do współpracy zaprosił grono wokalistów. Przy fortepianie zasiądzie Halina Teliga. W programie - znane utwory operetkowe i musicalowe, m.in. Mozarta, Czajkowskiego, Kalmana, Bizeta, Gounoda, Lehara.
Bezpłatne wejściówki dostępne w sekretariacie Domu Kultury "Śródmieście" w Białymstoku (ul. Jana Kilińskiego 13). Ilość miejsc ograniczona.
Człowiek orkiestra, estradowiec, aktor, kompozytor. Alosza Awdiejew we wtorek o godz. 19 wystąpi w operze przy Odeskiej.
Pieśniarz pochodzenia rosyjskiego z polskim obywatelstwem, od pół wieku mieszkający w Polsce, tu śpiewający, wykładający, tłumaczący, komponujący - w Białymstoku jest szczególnie lubiany. Na operowej scenie pojawi się wraz z Markiem Piątkiem i Kazimierzem Adamczykiem. Wspólnie zaproszą w muzyczną podróż. - W programie - cygańskie i rosyjskie romanse, odeskie i żydowskie piosenki uliczne. Idąc wąskimi ulicami sztetli i podmiejskich kamienic, dotkniemy historii, która odeszła w niepamięć - zapraszają organizatorzy koncertu.
Bilety do kupienia w kasie opery oraz na stronie: twojekoncerty.pl.
wt., 19
Polskie piosenki, Dzień Kobiet i jeden z najciekawszych eksperymentujących gitarzystów jazzowych w jednym. Janusz Yanina Iwański w czwartek o godz. 20 zagra w Zmianie Klimatu.
Muzyk w białostockiej Zmianie bywał z różnymi projektami, m.in. free-jazzowymi. Tym razem zagra i zaśpiewa tylko polskie piosenki. Słuchacze niech przygotują się na przeboje Krzysztofa Klenczona, Czesława Niemena, Tadeusza Nalepy, Marka Grechuty. Nie zabraknie zapewne i kompozycji autorskich.
Na scenie Iwański wystąpi z formacją Yanina 4 Gramy. Towarzyszyć mu będą: Darek Bafeltowski - gitary, głos, Djatri Kural - bass, Przemek Pacan - perkusja, głos
Yaniny nie trzeba rekomendować. Gitarzysta, kompozytor, producent i autor tekstów. Swobodnie porusza się w różnych stylach muzycznych. Jego dyskografia to 30 płyt nagranych z różnymi artystami, m.in. ze Stanisławem Soyką, Tomaszem Stańko. Jest liderem legendarnej jazz-rockowej formacji Tie Break.
czw., 20, bilety: 30, 40 zł.
Lady Bird
Bardzo dobry film o dojrzewaniu nastolatki.
Jego akcja rozgrywa się na przełomie lat 2002/2003, gdy Ameryka próbuje dojść do siebie po zamachu na WTC. Uczennica ostatniej klasy katolickiego liceum w Sacramento, Christine "Lady Bird" (imię, które sama sobie nadała dla zaznaczenia swojej niezależności) marzy o tym, aby wyjechać z tego kalifornijskiego miasta i studiować w Nowym Jorku. Ale stopnie ma przeciętne, a jej rodzice są zbyt biedni, aby sfinansować jej naukę na tamtejszych uniwersytetach. Nie jest to jednak jedyna przyczyna konfliktu Christine z matką (Metcalf), kobietą surową, wymagającą, przepracowaną i często rozdrażnioną.
Starcie tych dwóch silnych osobowości (ojciec jest w tym sporze cichym sojusznikiem córki, nie on jednak rządzi w tym domu) wyznacza główny konflikt filmu, ale nie wyczerpuje jego treści. Pod pewnymi względami Christine jest zwykłą dorastającą nastolatką. Przeżywa pierwsze miłości, pierwsze miłosne rozczarowania i pierwsze doświadczenia seksualne. Przyjaźnie i zdrady przyjaźni. Upokorzenia związane z niskim statusem materialnym rodziny (klasowy podział na biednych i bogatych jest w ogóle bardzo istotny w filmie). Zbiera się w niej wszystko to, co typowe dla młodości: buntowniczość, nastroszenie, ambicja, wyczulenie na punkcie własnej wartości, poczucie, że, jak mówi Kundera, "życie jest gdzie indziej", przymierzanie różnych ról w poszukiwaniu tożsamości itd. Przy tym "Lady Bird" nie zabiega o łatwą sympatię do swojej bohaterki. Christine, choć inteligentna, potrafi postępować głupio i bywa irytująca.
Filmów traktujących o tym newralgicznym momencie, gdy z młodości przechodzi się w dorosłość, powstało mnóstwo i trudno w ramach tej konwencji powiedzieć coś naprawdę nowego. "Lady Bird" niekiedy flirtuje ze starymi schematami, ale czasem otwarcie się im przeciwstawia: zakonnica-dyrektorka liceum nie jest potworem w habicie, ale mądrą, życzliwą i nie pozbawioną poczucia humoru kobietą. Wielkich fabularnych fajerwerków tu nie widzimy, ale i tak mamy poczucie, że obcujemy z czymś świeżym i niepowtarzalnym, prawdziwym i autentycznym. Bierze się to zapewne z tego, że Gerwig korzysta tu z własnych, osobistych doświadczeń: niektóre szczegóły musiało wymyślić życie. No i z tego, że ma pewien drobiazg - talent.
Film jest też świetnie zagrany (nieprzypadkowo zarówno Ronan jak i Metcalf otrzymały oscarowe nominacje), utrzymany w lekkim tonie, wdzięczny i bezpretensjonalny. Nie sili się na wielkość i może dlatego jest tak dobry.
Paweł Mossakowski
Materiały prasowe Monolith Films
Jestem najlepsza. Ja, Tonya
Opowieść o życiu i upadku kontrowersyjnej łyżwiarki Tonyi Harding. Fenomenalne role Margot Robbie ("Wilk z Wall Street") i Alison Janney ("Mamuśka") plus parodystyczny kostium mockumentu to ogromne atuty tej produkcji.
Kto w 1994 r. był wystarczająco duży, żeby oglądać wiadomości, zna tę historię jak własną kieszeń. Piękna, dobra i elegancka łyżwiarka Nancy Kerrigan została zaatakowana przez żądną kariery, gorszą, a na pewno mniej elegancką i urodziwą Tonyę Harding. A raczej jej męża. Byłego męża. Nie, zbirów, którym atak zlecił były mąż. A może nie zlecił? Przecież tak pisały media. Sąd uznał Harding za winną, federacja łyżwiarska zakazała jej dożywotnio startów i zabrała tytuły. Ale jak było naprawdę, nie wiadomo. I film Craiga Gillespie nie pomoże tego ustalić.
"Tonya." z jednej strony stawia na dokumentalną wręcz dokładność - z pietyzmem przypomina choreografię występów, słowo w słowo powtarza wypowiedzi, co do cekina odtwarza koszmarny kicz łyżwiarskich strojów z początku lat dziewięćdziesiątych. Z drugiej poetyką tej produkcji, zgodnie z duchem mockumentu (fikcyjnego, parodystycznego dokumentu) jest przesada, chwilami ocierając się wręcz o slapstick.
W przypadku postaci pierwszoplanowych Gillespie nie pozwala sobie na popuszczenie cugli. Bardziej niż aktorzy bawią okoliczności i realizacyjne zabiegi, forma. Ale już przy drugim planie reżyser stawia na ostrą ekstrawagancję. Grana przez Allison Janney nałogowa palaczka, LaVona, matka/menedżerka Nancy to etatowy potwór wyzuty ze śladu ludzkich emocji - postać przerażająca i zabawna jednocześnie. Kolejnym kuriozum jest przyjaciel męża Tonyi, Shawn (Paul Hauser), samozwańczy "prywatny ochroniarz" łyżwiarki. Jego wypowiedzi byłyby absurdalne, gdyby nie to, że są prawdziwe.
Filmowi Gillespiego można zarzucić, że niepostrzeżenie zaciera moralne wektory. Tonya Harding w interpretacji Margot Robbie jest nieoczywista. Może dlatego, że klasycznie piękna Robbie w pierwszym odruchu bardziej kojarzy się z wysublimowaną Kerrigan, a nie "wieśniarą" Harding. Tonya wedle własnych słów jest wieśniarą i chamką, ale jednocześnie budzi u widza ogromne współczucie. Mimo braku większej głębi jest fascynująca.
Ubrana w zmienione, zahartowane ciało Robbie z niesympatycznej oskarżonej, której nienawidziła Ameryka i świat, staje się celebrowaną i usprawiedliwianą bohaterką. Filmowy świat to królestwo spoza społecznych marginesów. Pełen przemocy i szantażu, wyzuty z inteligencji, także emocjonalnej, celebrujący tymczasowość i pozór. Zaludniony bohaterami o IQ zbyt niskim, by zdawać sobie sprawę, że nikt nie traktuje ich poważnie. Ludźmi, którzy nie chcą leczyć się ze swoich traum. Z niedoli czynią wygodną broń, zaczynają wymuszać, żądać i szantażować - internet cynicznie określa to zjawisko terminem "dej, bo mam horom curke". Ale też podkreślający, że za trwanie podziału, zamiast jego obalanie, odpowiadają uprzywilejowani. Ci sami, dla których Harding była za daleko od okładkowego wizerunku amerykańskiej olimpijki, by mogła dostać sprawiedliwe noty.
"Ja, Tonya..." ogląda się świetnie, z wypiekami i śmiechem. I tylko raz na jakiś czas widz uświadamia sobie, jak straszliwie smutną - bez względu na to, kto komu i co rzeczywiście zrobił - historię opisuje. To też rzadki przykład filmu, który - w przeciwieństwie do swojej bohaterki - z czasem nabiera pary, zamiast ją tracić.
Anna Tatarska
Murray Close - TM & 2018 Twentieth Century Fox Film Corporation
Czerwona jaskółka
Szpiegowski thriller z Jennifer Lawrence, która udowadnia, że nieobca jej sztuka uwodzenia widza.
Gdy wypadek przekreśla świetlaną przyszłość primabaleriny Dominiki Jegorowej, stryj z SWR wykorzystuje sytuację dziewczyny (ma na utrzymaniu chorą matkę itd.) i składa jej propozycję nie do odrzucenia. Bohaterka trafia do ośrodka, gdzie przechodzi szkolenie, by zostać "jaskółką" - czyli uwodzicielką na usługach państwa. Pierwszym celem Dominiki zostaje Nate Nash, amerykański agent, przez którego powinna dotrzeć do "kreta" w szeregach rosyjskich służb.
Co prawda na scenie Teatru Bolszoj nie da się ukryć, że Jennifer Lawrence nie ma figury baletnicy. Ale jak tylko jej bohaterka zostaje zmuszona do współpracy przez wywiad, przestajemy mieć wątpliwości, że pasuje do tej skądinąd odważnej roli. Dominika zaskakująco sprawnie porusza się w labiryncie kłamstw. Niby od początku odsłania wszystkie karty, lecz pozorna wrażliwość to tylko element strategii, mający pomóc w zdobyciu zaufania pozostałych uczestników gry (niezły Joel Edgerton w roli Nasha). Tak naprawdę trudno ją przejrzeć, bo wciągnięta wbrew woli w mroczny, szpiegowski świat zmienia dotychczasowe zasady gry. A i sama Lawrence wykorzystuje nieźle napisaną postać do manipulacji widzem, któremu pozwala uwierzyć, że jest jej jedynym sojusznikiem.
Bardziej dziwią decyzje obsadowe na drugim planie, szczególnie zacny zaciąg aktorów ze Zjednoczonego Królestwa (Charlotte Rampling, Jeremy Irons, Ciarán Hinds), którzy przesadnym akcentem i surową miną usilnie próbują nas przekonać, że grają Rosjan. Zupełnie to niepotrzebne, razi śmiesznością. W ogóle "Czerwona jaskółka" prezentuje panoramę Rosji utkaną ze stereotypów sięgających jeszcze czasów zimnej wojny. Jednak trzeba przyznać, że skrojona według przepisu Johna le Carré'a intryga nawet się broni. Choć fabularne zwroty nie są może tak zaskakujące, jak chcieliby tego twórcy.
Scenariusz powstał na podstawie książki byłego agenta CIA Jasona Matthewsa. Układa się w chłodną jak moskiewskie noce opowieść o kobiecie jako narzędziu w rękach władzy. Więcej tu próby budowania napięcia z partii szpiegowskich szachów (poza cudownym, choć niepasującym do całości epizodem Mary-Louise Parker) niż spektakularnych sekwencji, do których przyzwyczaili nas Bond z Bourne'em. Zarazem jest w tej psychologicznej rozgrywce coś perwersyjnego. Została przesycona seksualnością i przemocą. Szkoda, że tak się dłuży.
Piotr Guszkowski
Materiały prasowe Forum Film Poland Sp. z o.o.
Każdego dnia
Romans nastolatków w stylu fantasy.
16-letnia ładna i sympatyczna Rhiannon ma chłopaka Justina, przystojnego, ale nie doceniającego jej i trochę lekceważącego. I oto w jej życiu pojawia się A, tajemnicza istota, która każdego dnia budzi się w ciele innego, mieszkającego w okolicy nastolatka/nastolatki (Justina ani samej Rhiannon nie wyłączając). Między Rhiannon a A zawiązuje się uczucie.
Jest to jeden z tych pomysłów, które dobrze wyglądają na papierze, ale dużo gorzej na taśmie. Film jest adaptacją powieści, w której ciekawy i oryginalny koncept - zakochania się w bezcielesnej istocie czy też wędrującej duszy - mógł być przekonująco przedstawiony i uzasadniony. Tu, w "nagiej", pozbawionej werbalnego wsparcia postaci razi arbitralnością, pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi i pociąga za sobą logiczne niekonsekwencje. Nieprzypadkowo też nie dostarcza satysfakcjonującego rozwiązania. Intuicja podpowiada mi również, że lepiej byłoby go rozwinąć w kierunku komediowym (jak większość filmów o "zamianie ciał"), tu zaś wszystko jest bardzo serio, tęsknie i melancholijnie, jak w typowym romansie Young Adults. I jest raczej nudne: Rhiannon spotyka się z kolejnymi wcieleniami A, a epizody te stają się coraz bardziej powtarzalne i nużące.
Przesłanie filmu jest słuszne: ważne jest to, co człowiek ma w środku, a nie zewnętrzne pozory, miłość nie zna granic (rasowych, społecznych, nawet różnica płci nie jest istotna itd.), ale i pod tym względem "Każdego dnia" niewolny jest od niekonsekwencji. Gdy A budzi się pewnego ranka jako niewidomy, postać ta zaraz znika bez słowa wyjaśnienia. Zaś Rhiannon wśród wielu wariantów A też jakoś najbardziej lubi wysokich białych chłopców. No to jak w końcu jest z tą wszechtolerancją i wszechakceptacją?
Paweł Mossakowski
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze