W niebo wystrzeli strumień światła, na żółto, czerwono, pomarańczowo rozjarzą się wnętrza Akademii Supraskiej. Leon Tarasewicz w piątek (4.08) otworzy wystawę na terenie klasztoru w Supraślu. W miejscu szczególnym zobaczymy szczególne obrazy. Tym razem będzie nimi światło.
To pierwsza taka - we wnętrzu - wystawa Tarasewicza w regionie (wcześniej swoje świetlne prace pokazywał m.in. w galeriach w Trieście oraz poznańskiej Galerii EGO). Osiem lat temu podczas Trialogu Białoruskiego wybitny malarz, mieszkający na co dzień w Waliłach pod Gródkiem, zaprosił zwiedzających w plener, na łąkę w Łapiczach, gdzie poustawiał wielokolorowe lightboxy z barwnej pleksi. Wrażenie było niezwykłe - każdy chciał podejść i objąć ciepłe różnokolorowe światło zamknięte w kubiku. I podchodził - tak fascynujące było światło i tak silnie przyciągało.
Fot. Grzegorz Dąbrowski
Teraz artysta lightboxy postanowił umieścić wewnątrz budynku. I to w szczególnej przestrzeni, w której codzienność przenika się z sacrum - na terenie klasztoru w Supraślu, w odnowionych zabytkowych wnętrzach monasteru, w których mieści się Akademia Supraska.
Wystawa "Leon Tarasewicz" - wernisaż: 4 sierpnia, godz. 17, Akademia Supraska (ul. Klasztorna 1); wystawa czynna codziennie oprócz poniedziałków w godzinach 10 - 18, do 15 września. Wstęp wolny.
Były nad rzeką już folkowe potańcówki, były tęskne pieśni z Polesia. W niedzielę nad Białą - zmiana klimatu: popłynie ambient. W ramach projektu Biała Czysta Kulturalna nad rzeką ulokuje się Dziesiąty Białostocki Salon Ambientu. Dźwięki wygeneruje Dtekk.
To preludium festiwalu Up To Date, wprowadzające w klimat na niewiele ponad miesiąc przed imprezą (festiwal odbędzie się 8-9 września). Salon Ambientu, dotąd krążący po mieście i szukający różnych miejscówek, realizowany przez ekipę Up To Date, tym razem wyląduje nad Białą. Na pływającej scenie (w okolicy Galerii Jurowiecka) wybrzmi trzy godzinny set. W ciekawej przestrzeni muzykę eksperymentalną i ambient zaprezentuje Jędrzej Dondziło - Dtekk, dyrektor programowy Up To Date.
W niedzielę (6 sierpnia, początek - godz. 20, wstęp wolny) warto zabrać ze sobą koce, rozłożyć się na brzegu rzeki i zanurzyć w eksperymentalne dźwięki. Wzorem poprzednich spotkań na drewnianej tratwie staną też leżaki. Jak na prawdziwą rzekę przystało - jest na rzece łódka, jest też neon z napisem Biała.
Fot. Grzegorz Dąbrowski
Dzięki grupce zapaleńców rzeka w centrum miasta, dotychczas lekceważona, nie zwracająca uwagi, staje się przestrzenią muzyczną, wspólnotową. Projekt "Biała Czysta Kulturalna - rzeka dla mieszkańców" do końca września zaprosi jeszcze na kilkanaście wydarzeń w wykonaniu blisko 70 artystów. Program jest bardzo ciekawy, różnorodny, m.in. z dużą ilością tradycyjnego folku, aranżowanego przez młode kapele sięgające do tradycji. Będą koncerty, potańcówki, trochę jazzu, a nawet dwa spektakle i warsztaty. Projekt organizują zapaleńcy z Teatru Latarnia pod wodzą Mateusza Tymury. To dzięki ich determinacji oraz wszystkich głosujących - białostocki projekt znalazł się wśród zwycięskich projektów konkursu Lechstarter.
A teraz zaczyna żyć własnym życiem. - Nawet najmniejsza rzeka w mieście to prawdziwy skarb. Czas odzyskać ją dla miasta i mieszkańców. Biała będzie prawdziwą rzeką - zapraszają organizatorzy: Magdalena Balewicz, Magdalena Dąbrowska, Łukasz Krysiewicz, Krystian Różycki, Mateusz Tymura oraz Fundacja Teatr Latarnia.
O zmroku na placu przy Famie, w sobotę, DKF GAG zaprasza na kino plenerowe. Zobaczymy nagrodzony na festiwalach portret dwudziestolatków.
O godz. 21 zacznie się film "Wszystkie nieprzespane noce". To fabuła Michała Marczaka, który zdobył m.in. nagrodę za reżyserię na festiwalu w Sundance i nagrodę publiczności na T-Mobile Nowe Horyzonty.
Jak zapowiadają organizatorzy - to obraz, mający szansę stać się manifestem niespokojnego pokole-nia urodzonych po 1989 roku. Za-bawa nocą do utraty tchu, inten-sywne stany zakochania, pożądania i samotności, rozmowy o rzeczach błahych i najistotniejszych, upojenie alkoholem i miłością, emocjonalny tygiel - hipnotyzująca kamera Mi-chała Marczaka żywi się tym, co jest esencją życia młodych ludzi. "Wszystkie nieprzespane noce" to na swój sposób hołd złożony mło-dości - nieprzewidywalnej i dyna-micznej, ale też zagubionej.
Pakuj koc, zabieraj rodzinę, jedź na Wertep. Objazdowy Festiwal Teatralny krąży po Podlasiu. I serwuje intrygujące historie - dla dorosłych, dla dzieci. Spektakle co godzina w trzech różnych miejscowościach: dziś w Dubiczach Cerkiewnych, w sobotę w Orli, w nie-dzielę w Hajnówce.
A wszystko za darmo, w niespiesznej atmosferze, za darmo. WERTEP to festiwal absolutnie nie-zwykły, z atmosferą nie do podrobienia i wysokim poziomem. Jedzie tam, gdzie na co dzień teatru nie ma - do kilku miejscowości na wschodnich obrzeżach województwa, w okolice Puszczy Białowieskiej. Tak sobie przed dekadą wymyślili Dariusz Skibiński i Agata Rychcik-Skibińska ze Stowarzyszenia Pocztówka, i swojej idei się konsekwentnie trzymają. A widzowie korzystają, miejscowi i przyjezdni, radując się teatralnym dniem wy-pełnionym ciekawymi historiami od południa do wieczora.
To impreza plenerowa, bezpłatna, pełna ciekawych spektakli z kraju i zagranicy, pokazywanych (średnio od godz.14 do 21.) w większości pod gołym niebem. W błogiej piknikowej atmosferze mija cały dzień. Kto chce - ogląda spektakl, kto chce - robi sobie przerwę i wyleguje się na kocu (większość spektakli odbywa się w miejscu, gdzie można się z kocem rozłożyć - to parki, tereny nad zalewem, okolice domów kultury, przystań).
Program festiwalowy zapowiada się ciekawie. Widzowie zobaczą spektakle zrealizowane w konwencji teatru przedmiotu, pantomimiczne humoreski, kameralne opowiastki pacynkowe w wykonaniu teatrów polskich i zagranicznych. Wśród gości są m.in. La Cirque Jafarson z Francji (zaprezentuje spektakl z ewolucjami akrobatycznymi), The Theatre Company Mr Pejo's Wandering Dolls z Rosji (zobaczymy spektakl bez słów o dziewczynie żyjącej w szafce-klatce), czy Lwowski Teatr Voskresinnia z Ukrainy ze spektaklem opartym na "Mewie" Czechowa, który do swojej czechowowskiej opowieści wplecie fajerwerki, ogień i projekcje wideo.
Będzie też koncert - w synagodze w Orli pieśni inspirowane wielokulturowością i różnymi religiami zaśpiewają Karolina Cicha i Elżbieta Rojek w projekcie "Jeden/Wiele".
Program
4.08 (piątek) DUBICZE CERKIEWNE
Miejsce: Zalew Bachma-ty
15.00 "Historia Czerwo-nego Kapturka" Teatr Bar-naby / PL - spektakl fami-lijny (50 min., plener)
15.30 "Impresje z baniek mydlanych" Sztuka Two-rzenia / PL (cyklicznie do 18:00, plener)
16.00 "Taka Pchła" Te-atr Malutki / PL - spektakl familijny (50 min., plener)
17.00 "Tymoteusz wśród ptaków" Teatr Barnaby / PL - spektakl familijny (50 min., plener)
18.00 "Przejście" Teatr Pian / PL (40 min., plener)
19.00 "Objazdowe Nieme Kino - Bajki" Muzikanty / PL (60 min., plener)
20.00 "Scaena" Le Cirque Jafarson / FR (30 min., plener)
20.30 "Mignone" The Theatre Company Mr Pejo's Wandering Dolls / RU (60 min., plener)
5.08 (sobota) ORLA
Miejsce: Gminny Ośrodek Kultury, Synagoga
14.00 "Historia Czerwo-nego Kapturka" Teatr Bar-naby / PL - spektakl familij-ny (50 min., plener)
14.30 "Impresje z baniek mydlanych" Sztuka Two-rzenia / PL (cyklicznie do 18:00, plener)
15.00 "Taka Pchła" Teatr Malutki / PL - spektakl familijny (50 min., plener)
16.00 "Tymoteusz wśród ptaków" Teatr Barnaby / PL - spektakl familijny (50 min., plener)
17.00 "Przejście" Teatr Pian / PL (40 min., plener)
18.00 "Objazdowe Nieme Kino - Bajki" Muzikanty / PL (60 min., plener)
19.00 "Scaena" Le Cirque Jafarson / FR (30 min., plener)
20.00 "Mignone" The Theatre Company Mr Pejo's Wandering Dolls / RU (60 min., plener)
21.00 "Jeden / Wiele" Karolina Cicha i Elżbieta Rojek / PL - koncert (60 min., synagoga)
6.08 (niedziela) HAJNÓWKA
Miejsce: Hajnowski Dom Kultury
13.00 "Dance Macabre" Deborah Hunt / PR - parada ulicami miasta (60 min., plener)
15.00 "Historia Czerwo-nego Kapturka" Teatr Bar-naby / PL - spektakl familij-ny (50 min., plener)
15.30 "Impresje z baniek mydlanych" Sztuka Two-rzenia / PL (cyklicznie do 18:00, plener)
16.00 "Taka Pchła" Teatr Malutki / PL - spektakl familijny (50 min., plener)
17.00 "Tymoteusz wśród ptaków" Teatr Barnaby / PL - spektakl familijny (50 min., plener)
18.00 "Objazdowe Nieme Kino - Bajki" Muzikanty / PL (60 min., plener)
19.00 "Przejście" Teatr Pian / PL (40 min., plener)
20.00 "Scaena" Le Cirque Jafarson / FR (30 min., plener)
21.00 "Mewa" Lwowski Teatr Woskresinnia / UA (60 min., plener)
VALERIAN I MIASTO TYSIĄCA PLANET
Space opera od Luca Bessona przypomina odnalezionego po latach bliźniaka "Piątego elementu". Wizualnie zachwyca, fabularnie może rozczarować, ale to wciąż niezła przygoda.
"Valerian i Miasto Tysiąca Planet" jest ekranizacją komiksu o parze agentów, z którego wcześniej czerpali m.in. twórcy "Gwiezdnych wojen". Akcja rozgrywa się w XXVIII wieku. Valerian (DeHaan) i Laureline (Delevingne) otrzymują nową misję. Ruszają do tytułowego miasta Alpha. Przez stulecia miejsce to rozrosło się ze stacji kosmicznej na ziemskiej orbicie do rozmiarów międzygalaktycznej stolicy.
Luc Besson opowiada historię Alphy w skrócie, gdy na początku filmu poprzez uścisk ręki do projektu dołączają najpierw kolejne narody, a potem gatunki z każdego zakątka kosmosu, by dzielić się wiedzą i doświadczeniem. Czy utopijna wizja będzie mieć swój kres? Na ratunek przybywają Valerian z Laureline.
reż. Luc Besson, prod. EuropaCorp, 2017
Bohaterowie tworzą zgrany duet, choć nie szczędzą sobie uszczypliwości. Zresztą ich relacja podszyta jest wyczuwalnym napięciem, odkąd Valerian wyzna partnerce miłość. Jednak love story szybko schodzi na dalszy plan. Francuski reżyser inwestuje większość wysiłków w wykreowanie na ekranie zachwycającego świata. Alpha to przecież nie tylko obywatele kosmosu wielu ras i języków, ale także odrębne krainy - od futurystycznej metropolii w sztucznej atmosferze, przez kolonię Omelitów przypominającą obwody twardego dysku, po zanurzoną w wodzie część południową. Chwilami możemy się poczuć, jak uczestnicy gry komputerowej w zmieniające się scenerii poszczególnych "dzielnic" miasta.
Efekt? Przynajmniej kilka spektakularnych sekwencji, jak ucieczka przez labirynt zaułków ogromnego targowiska rozgrywająca się pomiędzy dwoma wymiarami czy show Rihanny w roli zmieniającej kształty Bubble, jednej z atrakcji dzielnicy rozpusty. Nie mówiąc o wydarzeniach na rajskiej planecie, które okażą się kluczowe dla całej intrygi.
Besson jest jak dzieciak z bujną wyobraźnią, który tak długo czekał na wymarzone zabawki, że stracił głowę. Nie potrafi zachować proporcji pomiędzy akcją, humorem a politycznym przesłaniem (groźba rozpadu UE, kwestia uchodźców, pochwała multi-kulti). Cierpi na tym fabuła i bohaterowie, choć postać Laureline udaje się obronić - także dzięki kreacji Delevingne, która wypada lepiej od pozbawionego charyzmy DeHaana. Mimo to dostajemy widowisko science fiction dla całej rodziny. Kino na miarę Hollywood, które odwołuje się do europejskiej wrażliwości. Potrafi się obejść bez superbohaterów, nie szuka wrogów z zewnątrz itd.
"Valerian." miał zachwycać i w tym sensie spełnia swoje zadanie, przenosi widzów na dwie godziny w zupełnie inną rzeczywistość.
Materiały prasowe
Babskie wakacje
Przyciężki humor, pokaźna fala stereotypów i... nuda. Goldie Hawn chyba kończą się pieniądze, zaś Amy Schumer powinna zrewidować zawodowy kierunek, w którym podąża - bo jestblisko wejścia w szufladkę, z której nie da się już wygrzebać.
Emily (Schumer) zostaje porzucona przez chłopaka tuż przed wyjazdem na wakacje do Ekwadoru. Wycieczka jest bezzwrotna, więc nie ma wyjścia: trzeba zdradzieckiego typa kimś zastąpić. Niestety, nadużywająca alkoholu, niezbyt mądra i irytująco egocentryczna Emily to chodząca katastrofa i nikt, dosłownie nikt, nie chce z nią jechać, nawet za półdarmo. Bohaterka wyrusza więc na podbój Ameryki Południowej z mamą (Hawn) - nadopiekuńczą dziwaczką. I może pobyt w luksusowym hotelu by się udał, ale Emily postanawia wyciągnąć matkę na przygodę "w teren", co kończy się porwaniem. Matka i córka są zdane tylko na siebie.
Jest pewien rodzaj żartów, które sprawdzają się tylko w stand-upie, gdy zaraz po ich wypowiedzeniu widać - choćby udawane - zażenowanie na twarzy opowiadającego. "Babskie wakacje" są takich żartów pełne. Ciężkich, trącących myszką, "grubych" dowcipasów, które na ekranie zwyczajnie nie działają. Schumer słynie z przekraczania norm, humoru równie ostrego i seksualnie zorientowanego, co jej koledzy. Zwykle dobrze na tym wychodzi, ale tym razem wszystko wydaje się wtórne i zwyczajnie niesmaczne. Emily to mało kreatywna kopia wielu jej wcześniejszych wcieleń, ale całkowicie pozbawiona charyzmy, za to irytująca i niesympatyczna. Poziom ekranowej energii Hawn oscyluje w okolicach zera.
Na dalekim drugim planie nadrabiają autentycznie zabawne Sykes i Cusack, ale to za mało, żeby uratować film, który jest na dodatek tak pełen stereotypów, że przedstawione jako narkotyczno-kartelowy grajdół Ekwador i Kolumbia powinny poczuć się solidnie obrażone.
W "Babskich..." jest wszystko to czego można się spodziewać, tylko słabsze, mniej śmieszne i bardziej nudne. Zamiast jechać na takie wakacje, lepiej już zostać w domu.
Dorota Epelbaum przed wojną mieszkała w Dąbrowie Białostockiej. Mark Podwal, znany nowojorski malarz, grafik i lekarz, po kilkudziesięciu latach wraca w rodzinne strony matki. Za pomocą rysunków, w których symbolicznie opowiada usłyszane od niej historie. Wernisaż wystawy "Kadisz dla Dąbrowy" - dziś o godz. 18 w Centrum im. Zamehofa.
Podwal urodził się na Brooklynie, w miesiąc po tym, gdy w Europie ogłoszono koniec II wojny światowej. Skończył Uniwersytet Nowojorski, ilustrował książki dla dorosłych i dzieci, współpracował przy kręceniu dokumentów, rysował dla "New York Times". W swoich wielokrotnie nagradzanych plakatach, grafikach i rysunkach koncentruje się głównie na żydowskiej legendzie, historii i tradycji.
W pracach Podwala tożsamość żydowska, zakorzenienie w trady-cji, jest podstawą. Tworzył dzieła dla wielu przedstawicieli diaspor żydowskich na całym świecie. W końcu zanurzył się też we własną rodzinną historię - i stworzył cykl symbolicznych rysunków, w któ-rych pochyla się nad światem z opowieści swojej mamy.
"Kadisz dla Dąbrowy" to barwny mikrokosmos, w którym żydowskie legendy i codzienność przenikają się wzajem, a symbole religijne mieszają się z przedmiotami codziennego użytku. Barwny kolaż postaci i symboli, niczym u Chagalla wydających się nie przejmować grawitacją, zapra-sza do swego świata, w którym urok wiejskiego sztetla łączy się z przeczuciem tragedii. Podwal w swoim cyklu rysunków wyruszył w nostalgiczną i sentymentalną podróż do świata, którego już nie ma, znikł w ciągu kilka lat zaledwie, zmieciony przez szaleństwo historii.
Wernisaż wystawy: 4 sierpnia, godz. 18-20 w Centrum im. Ludwika Zamenhofa (ul. Warszawska 19). Wystawa czynna będzie do 28 sierpnia.
Znakomity improwizator, pianista i organista Wolfgang Mitterer w sobotę w Supraślu zaprezentuje półimprowizowany program "free radio".
Koncert odbywa się w ramach Podlasie SlowFest, który od tygodniu trwa w Supraślu, promując celebrację, wyciszenie, muzyczną i filmową kontemplację.
- Mitterer realizuje zarówno określoną muzyczną formę, jak i improwizację. Tworzy muzykę organową, orkiestrową, operową i filmową, ale jest znany z utworów elektronicznych, konceptualnych instalacji dźwiękowych i z nieprzewidywalnych form muzycznych. Podczas Podlasie SlowFest wykona program free radio, częściowo improwizowaną muzykę na fortepian preparowany i elektronikę - zaprasza Beata Marciniak ze stowarzyszenia Nowe Horyzonty.
Artysta wystąpi w Domu Ludowym, początek - godz. 20, bilety: 50 zł.
W czwartek, 10 sierpnia, kolejna unikalna propozycja muzyczna. W Teatrze Wierszalin pochodzący z Syberii multiinstrumentalista Vladiswar Nadishana oraz niemiecki perkusjonista David Kuckhermann wykonają koncert na niezwykłych instrumentach, takich jak duclar, kaval, bansuri, kurdyjski handpan, spacedrum czy futujara (część z nich zaprojektował Nadishana). Artyści w swojej twórczości inspirują się starożytnym Khuzebar - kulturą południa Syberii. Początek koncertu - godz. 20, bilety - 40 zł.
Poza tym na festiwalu - mnóstwo dobrych kontemplacyjnych filmów.
Organizatorzy zapraszają m.in. na pokaz filmów Andrieja Tarkowskiego - obrazów przepełnionych duchowością. Dziś zobaczyć można będzie "Andrieja Rublowa" - dzieło opowiadające o malarzu ikon, który pełnił szczególną rolę w rosyjskiej sztuce. Jego postać była szczególna dla reżysera, którego interesowała kultura prawosławia. Film nie jest tradycyjną biografią, składa się z ośmiu epizodów oraz prologu i poetyckiego epilogu. Początek - godz. 19 (Dom Ludowy).
Pięć dni koncertów, widowisk artystycznych i spotkań. W Białymstoku, od środy, w dniach 9-13 sierpnia, odbędzie się Europejski Festiwal "Gloria"
W programie: koncerty muzyki operowej, operetki, musicale i widowiska. Festiwalowa baza to Muzeum Podlaskie i aula Wydziału Pedagogiki i Psychologii przy ul. Świerkowej.
I w tym ostatnim miejscu, 9 sierpnia, odbędzie się inauguracja "Glorii". O godz. 19 rozpocznie się "Jolanta" - liryczna opera w jednym akcie z librettem Piotra Czajkowskiego według sztuki "Córka Króla Rene" Herca. Zaśpiewa 14 wokalistów z Aleksandrem Teligą - pomysłodawcą i współorganizatorem festiwalu - na czele. Na koncert - wstęp wolny.
W programie "Glorii" poza tym:
*"Arie z szampanem" z udziałem gwiazd Akademii Operowej Teatru Wielkiego w Warszawie (10 sierpnia, g. 19, Muzeum Podlaskie, wstęp wolny),
*recital mistrzowski Joanny Rawik (11 sierpnia, godz. 19, aula wydziału PP, 25 zł),
*operetka "Wesoła wdówka" (12 sierpnia, g.19, aula PP, 40 zł).
* koncert galowy "Cała sala śpiewa z nami", zamykający XI edycję festiwalu (13 sierpnia, godz. 19, aula wydziału PP, 40 zł).
Wydarzeniem towarzyszącym będzie spotkanie ze znaną i lubianą aktorką - Teresą Lipowską, obchodzącą w tym roku 60-lecie pracy (13 sierpnia, godz. 13, Muzeum Podlaskie, wstęp wolny).
Organizatorami festiwalu są: Dom Kultury Śródmieście i Due Cantanti - Aleksander Teliga.
W najstarszej świątyni w Białymstoku - białym kościółku przy farze wystąpi dziś duet artystów i prywatnie małżeństwo.
Na organach zagra Radosław Marzec, na wiolonczeli - Renata Marzec. Początek - godz. 19.15.
W Białymstoku trwają Katedralne Koncerty Organowe. Artyści występują w bazylice, ale tradycja spotkań nakazuje, by jeden z koncertów odbył się w małym farnym kościele. I tak będzie właśnie dziś.
Radosław Marzec urodził się w Białymstoku w 1971 r. Studiował w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy w klasie organów prof. Piotra Grajtera, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem. Jako organista występuje w kraju i zagranicą solo, a także w duecie Cellorganic ze swoją żoną, wiolonczelistką Renatą Marzec.
Spektaklem muzycznym Passacaglia, pt. "U pana de La Fontaine'a" kończy się w niedzielę w Białymstoku Międzynarodowy Festiwal Muzyki Dawnej. Finałowe widowisko to duże przedsięwzięcie: w Teatrze Dramatycznym wystąpią aktorzy interpretujący teksty Jeana de La Fonatine'a, tancerze Baletu Dworskiego, muzycy. Początek - godz. 19, wstęp wolny.
Festiwal to przedsięwzięcie muzyczne skupione przede wszystkim na muzyce sprzed paru wieków, ale program był tak ułożony, że łączył różne światy: dawny i współczesny. I tak będzie podczas koncertu finałowego.
Na jednej scenie spotkają się muzycy klasyczni i artysta, którego twórczość wielu będzie kojarzyć się bardziej z ambientowymi produkcjami i festiwalem Up To Date niż z muzyką dawną. To Osmo Nadir, który odpowiada za scenografię multimedialną. Autorką scenariusza jest dyrektorka artystyczna festiwalu, klawesynistka - Anna Urszula Kucharska. Spektakl reżyseruje Jolanta Denejko, autorką choreografii jest Romana Agnel.
Wykonawcy: Magdalena Warzecha, Łukasz Kucharski - aktorzy (sceniczna interpretacja tekstów Jeana de La Fontaine'a); tancerze baletu dworskiego Cracovia Danza: Małgorzata Nabrzeska i Filip Świeczkowski
Muzycy
Judyta Tupczyńska - skrzypce barokowe, koncertmistrz; Magdalena Pilch, Paweł Książkiewicz - flet traverso; Jan Ziemowit Hutek, Patrycja Leśniak - obój barokowy; Szymon Józefowski - fagot barokowy; Justyna Skatulnik - skrzypce barokowe; Marcin Stefaniuk, Małgorzata Feldgebel - altówka barokowa; Jakub Kościukiewicz - wiolonczela barokowa; Anna Wiktoria Swoboda - teorba, gitara barokowa; Jarosław Kopeć - instrumenty perkusyjne.
W programie:
Jean-Henri d'Anglebert, Jean-Féry Rebel, Jean-Babtiste Lully, Jean de La Fontaine
Festiwal organizuje Galeria im. Sleńdzińskich, która w zbiorach ma też klawesyn ostatniej z rodu - Julitty Sleńdzińskiej. Artystka, która przekazała kolekcję swojej rodziny Białemustokowi, jest patronką festiwalu.
niedz., godz. 19, wstęp wolny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze