Ulejcie wosku na wodę,
Ujrzycie swoją przygodę.
Słuchałam od swojej macierze,
Gdy która mówi pacierze
W wigilię Jędrzeja Świętego,
Ujrzy oblubieńca swojego (pisał w 1557 roku Marcin Bielski)
Przygotuj więc wosk lub świeczkę z wosku, klucz z dużym uchem, miskę z zimną wodą oraz rondelek (lub inne naczynie, w którym rozpuścisz wosk).
Po rozpuszczeniu wosku, ciepły lejemy na wodę przez uszko klucza. Gdy wosk zastygnie podnosimy go do światła i oglądamy rzucany na ścianę cień. Jego kształt wróży przyszłość.
Wycinamy z papieru serce (duże) i wypisujemy na nim imiona męskie - jeśli wróżą kobiety.
Potem serce odwracamy zapisaną stroną do dołu, a od góry przekłuwamy szpilką. Na jakie imię trafi szpilka - ten mężem zostanie.
Potrzebne jest jabłko i nożyk lub obieraczka. Skórkę obieramy dokładnie wokół jabłka (najlepiej aby była cała).
Rzucamy ją przez ramię i próbujemy zgadnąć w jaką literę się ułożyła. Będzie to pierwsza litera imienia ukochanego.
Wersji jest kilka, oto jedna z nich.
Przygotować trzeba sporą miskę z wodą i kartki z imionami kobiet. Imiona męskie przymocować można do korków od butelek. Po ułożeniu i kartek, i korków na wodzie, trzeba ją trochę zamieszać.
Które imiona panien i kawalerów się spotkają, te pary przed ołtarzem staną.
Wystarczy przygotować kilka naczyń, odwrócić dnem do góry, a pod nie podłożyć np.: monetę (bogactwo), obrączkę (szybkie małżeństwo), medalik/obrazek (życie zakonne).
Wybrać można sobie kilka innych wariantów i włożyć pod swoje pojemniczki. Jeden z nich będzie pusty - oznacza to staropanieństwo/starokawalerstwo.
Osoba wróżąca - podnosi wybrany kubek...
Każdy z uczestników zabawy zdejmuje jeden but. Wróżbę rozpoczynamy w najdalszym od wyjścia z domu miejscu. Układa się but za butem, aby pięta dotykała palców, przekładając ostatni but na początek.
Której panny but pierwszy 'wyjdzie' za próg, ta pierwsza wstąpi w związek małżeński.
Powszechnie znaną wróżbą dla panien i kawalerów było wkładanie pod poduszkę części garderoby należącej do płci przeciwnej. Dziewczęta najczęściej wkładały spodnie, a mężczyźni spódnice.
W nocy miał się przyśnić przyszły małżonek.
Każda z dziewcząt sypie kupkę ziarna (jeśli wróży kogut), lub kładzie kawałek mięsa (jeśli pies wróżbitą zostanie).
Do pomieszczenia wpuszcza się zwierzę. Której ziarno lub mięso zje pierwsze - ta panna pierwsza za mąż wyjdzie.
Potnij kartkę na 24 kawałeczki i na 12 z nich napisz męskie imię, a 12 zostaw pustych. Złóż je i przykryj poduszką.
Rano tuż po obudzeniu wyjmij jedną z nich. Pusta - oznacza staropanieństwo, imię - będzie ukochanego.
W wigilię św. Andrzeja panny zaglądały kiedyś do studni lub do wiadra, starając się dostrzec w nich odbicie przyszłego męża.
Funkcje wody przejęły później lustra. Wierzono, że o północy również w nich można zobaczyć odbicie przyszłej 'połówki'.
(źródło dawnych wróżb andrzejkowych: 'Rok obrzędowy na Podlasiu' - Artur Gaweł)
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze