Jest rok 1893. Ówcześni włodarze Białegostoku podpisują umowę z Belgijskim Towarzystwem Akcyjnym umowę na zbudowanie w mieście tzw. konki.
Na tramwaje konne trzeba było zaczekać kolejne dwa lata. Ciągnięte przez konie wagoniki kursowały na trzech liniach.
Bilet kosztował 5 kopiejek lub trzy kopiejki. Nie było podziału na normalne i ulgowe, ale na klasę pierwszą i drugą.
Fot. Urząd Miasta Białegostoku
Już w XXI wieku pojawił się pomysł, by z Zwierzyńcu stworzyć instalację przypominającą o pierwszych białostockich pojazdach komunikacji zbiorowej.
Plany te pozostały w głowach pomysłodawców. Nie zostały nawet przelane na papier.
Konkę możemy zbudować co najwyżej z... klocków Lego
Na pierwsze autobusy białostoczanie musieli poczekać do roku 1925. Wówczas to firma Józefa Jagodzińskiego 'Samochód' uruchomiła wreszcie komunikację autobusową.
Na początku lat 30. XX wieku czternaście autobusów kursowało w barwach firmy o litewskobrzmiącej nazwie Autokaros.
Jedynka kursowała z dworca kolejowego przez Dąbrowskiego, Lipową, Sienkiewicza, Warszawską, Świętojańską do Mickiewicza.
Pierwsze autobusy po wojnie pojawiły się już w 1945 roku.
MZK zaczynało od wojskowych ciężarówek z plandekami. Jak się okazało 45 lat później, podobne budy musiały wrócić na białostockie ulice (patrz dalej).
Fot. Urząd Miasta Białegostoku
W kolejnych latach zastąpiły je autobusy marek Mavag, Chausson, ZiS a także polskie Stary.
Pokolenie 40+ pamięta jeszcze czerwone ogórki, które kursowały po białostockich ulicach. Tak naprawdę był to Jelcz MEX.
Pierwszy nad Białą pojawił się w 1966 roku.
Fot. Agnieszka Sadowska / Agencja
Ogórka w Białymstoku można zobaczyć i dziś.
Autobus z numerem bocznym 500 jeździ w sezonie letnim jako linia turystyczna. W pozostałe miesiące jest wypożyczany na okazjonalne przejazdy.
Fot. Agnieszka Sadowska / Agencja
Wielu osobom, na widok ogórka, wciąż kręci się łezka w oku.
Fot. Agnieszka Sadowska / Agencja
Następcą ogórka został jelcz berliet, do którego wsiedliśmy w latach 70.
Fot. Marcin Onufryjuk / Agencja
To była prawdziwa nowoczesność. Automatycznie otwierane drzwi, siedzenia z dermy, odsuwane okna, szyberdachy a później przewijane - na rolce - numery autobusów.
Normalnie, panie, Ameryka!
A dekadę później Białystok udowodnił, że przyjaźń polsko-węgierska rozwija się w najlepsze. Na ulice wyjechały Ikarusy, efekt myśli technicznej znad Dunaju.
Ci, których dzieciństwo przypadało na lata 80., z rozrzewnieniem wspominają przegub na środku autobusu. To była darmowa karuzela. Jesienią i zimą lepiej było jej jednak unikać. Przez nieszczelne, niemiłosiernie skrzypiące gumy, lało się do środka.
Rok 1991 był przełomem. To wtedy na ulice ponownie wyjechały wojskowe ciężarówki. Powodem był strajk.
Zakończył się rozwiązaniem MPK i powołaniem trzech spółek: Komunalnego Zakładu Komunikacyjnego (KZK), Komunalnego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego (KPK) oraz Komunalnego Przedsiębiorstwa Komunikacji Miejskiej (KPKM).
Przez krótki czas 'trójki' obsługiwała jeszcze Biatra.
Dziś tabor to głównie pojazdy kupione przy wsparciu z Unii Europejskiej.
W 2010 roku przyjechały do nas 43 MAN-y. Cztery lata później gmina dokupiła 56 kolejnych autobusów - były to Solarisy i Mercedesy.
W kolejnej dostawie - w latach 2011 i 2012 - pojawiło się jeszcze 70 Solarisów.
Fot. Marcin Onufryjuk / Agencja
Ale nowe autobusy przyniosły też nowe problemy.
Białostocka Karta Miejska stała się udręką. Okazało się, że 'klikać' ją trzeba przy wejściu do autobusu nawet gdy ma się na niej wbity bilet miesięczny.
Podobno po to, by zarząd BKM mógł zbierać dane na temat obłożenia poszczególnych linii. To z kolei miało się przełożyć na szybkie modyfikowanie rozkładów jazdy do potrzeb mieszkańców.
Wyszło jak wyszło. 'Klikać' - na szczęście - już nie trzeba.
Fot. Agnieszka Sadowska / Agencja
Przed nową perspektywą unijną z kolei pojawiły się nowe pomysły na komunikację miejską. Po Białymstoku jeździ już jedna hybryda.
'Gekon' - bo tak się zwie - wykorzystuje i napęd elektryczny, i zwykły silnik.
MARCIN ONUFRYJUK
Krokiem dalej są autobusy elektryczne.
Pasażerowie 'pod napięciem' jeździli już chińskim BYT-em oraz dwoma Solarisami.
Dziś BKM to 41 linii dziennych oraz 6 nocnych. Łącznie po mieście jeździ 251 autobusów.
Rocznie przewożą około 101 mln pasażerów.
Za kółkiem siada 590 kierowców, z czego 33 to kobiety - pierwsza pojawiła się w 2007 roku.
Fot. Agnieszka Sadowska / Agencja
W ciągu roku wszystkie autobusy przejeżdżają około 16,5 mln kilometrów, co oznacza, że 412-krotnie okrążają Ziemię.
Prócz Białegostoku, BKM obsługuje też gminy Wasilków, Supraśl, Choroszcz, Juchnowiec, Dobrzyniewo i Zabłudów.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze